على عليه السلام را در تَشت آوردند و پيش روى عبيد اللَّه پسر زياد - كه خدا ، هر دو شان را لعنت كند - نهادند ، نديد . او چوبدستىاش را بر آن مىكشيد و مىگفت : او خيلى خوشسيما بود ! او خيلى زيبا بود !۱
۵۵۸.الأمالى، صدوق - به نقل از دربان عبيد اللَّه بن زياد - : هنگامى كه سر حسين آورده شد ، فرمان داد كه آن را جلويش در تشتى از طلا گذاشتند و با چوبدستىاش شروع به زدن بر دندانهاى او كرد و مىگفت : اى ابا عبد اللَّه ! زود پير شدى [و محاسنت سفيد گشت] !
مردى از قوم [حاضر در مجلس] گفت : دستْ نگه دار كه من ديدم پيامبر صلى اللَّه عليه و آله دهان بر جايى مىنهاد كه تو چوبدستىات را گذاشتهاى .
ابن زياد گفت : روزى در برابر روز بَدر !۲
ر . ك : ص ۷۳۳ (فصل ششم / روانه كردن خاندان سيّد الشهدا عليه السلام به كوفه) .
۴ / ۶
گرداندن سرهاى شهدا در كوفه
۵۵۹.تاريخ طبرى - به نقل از ابو مخنف - : عبيد اللَّه بن زياد، سر حسين عليه السلام را در كوفه [بر نيزه يا چوبى ]نصب كرد و آن را در كوفه مىچرخاندند.۳
1.لَمتَرَ عَينٌ عِبَراً مِثلَ يَومَ اُتِيَ بِرَأسِ الحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ عليه السلام في طَشتٍ ، فَوُضِعَ بَينَ يَدَي عُبَيدِ اللَّهِ بنِ زِيادٍ لَعَنَهُمَا اللَّهُ ، فَجَعَلَ يَمُسُّهُ بِقَضيبِهِ ، ويَقولُ : إن كانَ لَصَبيحاً ، إن كانَ لَجَميلاً ! ۵۶۰ (الأمالى ، شجرى : ج ۱ ص ۱۶۴ ؛ تاريخ دمشق : ج ۱۴ ص ۲۳۶) .
2.إنَّهُ لَمّا جيءَ بِرَأسِ الحُسَينِ عليه السلام أمَرَ فَوُضِعَ بَينَ يَدَيهِ في طَستٍ مِن ذَهَبٍ ، وجَعَلَ يَضرِبُ بِقَضيبٍ في يَدِهِ عَلى ثَناياهُ ، ويَقولُ : لَقَد أسرَعَ الشَّيبُ إلَيكَ يا أبا عَبدِ اللَّهِ .
فَقالَ رَجُلٌ مِنَ القَومِ : مَه ! فَإِنّي رَأَيتُ رَسولَ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله يَلثِمُ حَيثُ تَضَعُ قَضيبَكَ .
فَقالَ : يَومٌ بِيَومِ بَدرٍ ۵۶۱ (الأمالى ، صدوق : ص ۲۲۹ ح ۲۴۲ ، روضة الواعظين : ص ۲۱۰) .
3.إنَّ عُبَيدَ اللَّهِ بنِ زِيادٍ نَصَبَ رَأسَ الحُسَينِ عليه السلام بِالكوفَةِ، فَجَعَلَ يُدارُ بِهِ فِى الكوفَةِ ۵۶۲ (تاريخ الطبرى: ج ۵ ص ۴۵۹ ، أنساب الأشراف: ج ۳ ص ۴۱۵) .
