677
گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام

فصل دوم : نشانه‏هاى شهادت امام عليه السلام‏

۲ / ۱

رؤياى اُمّ سلمه‏

۵۰۱.سنن الترمذى - به نقل از سَلمى‏ - : نزد اُمّ سلمى‏ (اُمّ سلمه) رفتم ، در حالى كه مى‏گريست . گفتم : چرا مى‏گريى؟
گفت : پيامبر خدا را در خواب ديدم كه بر سر و رويش غبار نشسته بود . پرسيدم : اى پيامبر خدا ! چرا اين گونه‏اى؟ فرمود : «اندكى پيش ، شاهد كشته شدن حسين بودم» .۱

۵۰۲.مقتل الحسين عليه السلام ، خوارزمى : سَلماى مدنى مى‏گويد : پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله شيشه‏اى به امّ سلمه داده بود كه خاك صحراى طَف (كربلا) در آن بود . به او فرموده بود : «هر گاه اين خاك ، [هم‏رنگ ]خون تازه شد ، هنگام كشته شدن حسين است» .
[شبى‏] فريادى از اتاق امّ سلمه بلند شد و من ، نخستين كسى بودم كه پيش او رفتم . به او گفتم : چرا ناراحتى ، اى مادر مؤمنان؟
گفت : پيامبر خدا را در خواب ديدم كه بر سرش خاك نشسته است . گفتم : چرا اين

1.دَخَلتُ عَلى‏ اُمِّ سَلمى‏ وهِيَ تَبكي ، فَقُلتُ : مَا يُبكيكِ ؟ قالَت : رَأَيتُ رَسولَ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله - تَعني فِي المَنامِ - وعَلى‏ رَأسِهِ ولِحيَتِهِ التُّرابُ . فَقُلتُ : مالَكَ يا رَسولَ اللَّهِ ؟ قالَ : «شَهِدتُ قَتلَ الحُسَينِ آنِفاً» ۵۰۴ (سنن الترمذى : ج ۵ ص ۶۵۷ ح ۳۷۷۱ ، المستدرك على الصحيحين : ج ۴ ص ۲۰ ح ۶۷۶۴) .


گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام
676

آن گاه ، از منبر ، بالا رفت و كشته شدن حسين عليه السلام را به مردم ، اعلام كرد .۱

۵۰۰.الكافى - به نقل از سالم ، از امام باقر عليه السلام - : از شادى كشته شدن حسين عليه السلام ، چهار مسجد را در كوفه تجديد بنا كردند : مسجد اشعث ، مسجد جَرير ، مسجد سِماك و مسجد شَبَث بن رِبْعى .۲

1.لَمّا قَتَلَ عُبَيدُ اللَّهِ بنُ زِيادٍ الحُسَينَ بنَ عَلِيٍّ عليه السلام وجي‏ءَ بِرَأسِهِ إلَيهِ ، دَعا عَبدَ المَلِكِ بنَ أبِي الحارِثِ السُّلَمِيَّ ، فَقالَ : اِنطَلِق حَتّى‏ تَقدَمَ المَدينَةَ عَلى‏ عَمرِو بنِ سَعيدِ بنِ العاصِ ، فَبَشِّرهُ بِقَتلِ الحُسَينِ . وكانَ عَمرُو بنُ سَعيدِ بنِ العاصِ أميرَ المَدينَةِ يَومَئِذٍ . قالَ : فَذَهَبَ لِيَعتَلَّ لَهُ ، فَزَجَرَهُ - وكانَ عُبَيدُ اللَّهِ لا يُصطَلى‏ بِنارِهِ - فَقالَ : اِنطَلِق حَتّى‏ تَأتِيَ المَدينَةَ ، ولا يَسبِقُكَ الخَبَرُ ، وأعطاهُ دَنانيرَ ، وقالَ : لا تَعتَلَّ ، وإن قامَت بِكَ راحِلَتُكَ فَاشتَرِ راحِلَةً . قالَ عَبدُ المَلِكِ : فَقَدِمتُ المَدينَةَ ، فَلَقِيَني رَجُلٌ مِن قُرَيشٍ ، فَقالَ : مَا الخَبَرُ ؟ فَقُلتُ : الخَبَرُ عِندَ الأَميرِ ، فَقالَ : إنّا للَّهِ‏ِ وإنّا إلَيهِ راجِعونَ ! قُتِلَ الحُسَينُ بنُ عَلِيٍّ عليه السلام . فَدَخَلتُ عَلى‏ عَمرِو بنِ سَعيدٍ ، فَقالَ : ما وَراءَكَ ؟ فَقُلتُ : ما سَرَّ الأَميرَ ، قُتِلَ الحُسَينُ بنُ عَلِيٍّ ! فَقالَ : نادِ بِقَتلِهِ ، فَنادَيتُ بِقَتلِهِ ، فَلَم أسمَع - وَاللَّهِ - واعِيَةً قَطُّ مِثلَ واعِيَةِ نِساءِ بَني هاشِمٍ في دورِهِنَّ عَلَى الحُسَينِ عليه السلام ، فَقالَ عَمرُو بنُ سَعيدٍ وضَحِكَ : عَجَّت نِساءُ بَني زِيادٍ عَجَّةً كَعَجيجِ نِسوَتِنا غَداةَ الأَرنَبِ‏ وَالأَرنَبُ : وَقعَةٌ كانَت لِبَني زُبَيدٍ عَلى‏ بَني زِيادٍ مِن بَنِي الحارِثِ بنِ كَعبٍ ، مِن رَهطِ عَبد المدانِ ، وهذَا البَيتُ لِعَمرِو بنِ مَعديكَرِبَ . ثُمَّ قالَ عَمرٌو : هذِهِ واعِيَةٌ بِواعِيَةِ عُثمانَ بنِ عَفّانَ ، ثُمَّ صَعِدَ المِنبَرَ ، فَأَعلَمَ النّاسَ قَتلَهُ ۵۰۲ (تاريخ الطبرى : ج ۵ ص ۴۶۵ ؛ الإرشاد : ج ۲ ص ۱۲۳) .

2.جُدِّدَت أربَعَةُ مَساجِدَ بِالكوفَةِ فَرَحاً لِقَتلِ الحُسَينِ عليه السلام : مَسجِدُ الأَشعَثِ ، ومَسجِدُ جَريرٍ ، ومَسجِدُ سِماكٍ ، ومَسجِدُ شَبَثِ بنِ رِبعِيٍّ ۵۰۳ (الكافى : ج ۳ ص ۴۹۰ ح ۲ ، تهذيب الأحكام : ج ۳ ص ۲۵۰ ح ۶۸۷) .

  • نام منبع :
    گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدى رى‏ شهرى، تلخیص: مرتضی خوش‌نصیب
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1391
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 41305
صفحه از 1088
پرینت  ارسال به