۴۷۱.تاريخ الطبرى - به نقل از ابو مِخنَف - : حسين عليه السلام - كه مادرش فاطمه عليها السلام ، دختر پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله بود - ، كشته شد . او را سِنان بن اَنَس نَخَعى اَصبَحى كُشت و سرش را خولى بن يزيد [ به كوفه ]آورد .۱
۴۷۲.تاريخ الطبرى - به نقل از حُمَيد بن مسلم - : سِنان بن اَنَس نَخَعى ، در آن حال [ كه حسين عليه السلام نيمهجان بود ] ، به او حمله كرد و با نيزه به او زخم زد . حسين عليه السلام به زمين افتاد . سِنان به خولى بن يزيد اَصبَحى گفت : سرش را جدا كن !
او خواست كه اين كار را بكند ؛ امّا ناتوان شد و لرزه گرفت .
سِنان بن اَنَس به او گفت : خدا ، بازوانت را بشكند و دستانت را از تنت ، جدا كند !
آن گاه ، خودش پياده شد و سر حسين عليه السلام را بُريد و از تن جدا كرد و سپس ، آن را به خولى بن يزيد سپرد . پيش از آن ، حسين عليه السلام به وسيله شمشير ، چندين ضربه خورده بود .۲
۹ / ۱۷ - ۳
مشاركت سِنان و خولى
۴۷۳.شرح الأخبار : حسين عليه السلام ، زخمهاى فراوانى برداشته بود ؛ امّا با همه ناتوانى بر اثر آن زخمها ، ايستاد . دشمنان ، مدّتى دراز از نزديك شدن به او ، خوددارى كردند . سپس ، او را در ميان تيرهاى خود گرفتند و سِنان بن اَنَس نَخَعى ، با نيزه به او حمله كرد و آن را در [ بدن ] او فرو كرد و خولى بن يزيد اَصبَحى از قبيله حِميَر ، كار را تمام كرد و سرِ
1.قُتِلَ الحُسَينُ عليه السلام - واُمُّهُ فاطِمَةُ بِنتُ رَسولِ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله قَتَلَهُ سِنانُ بنُ أنَسٍ النَّخَعِيُّ ثُمَّ الأَصبَحِيُّ ، وجاءَ بِرَأسِهِ خَولِيُّ بنُ يَزيدَ ۴۷۴ (تاريخ الطبرى : ج ۵ ص ۴۶۸ ، تاريخ دمشق : ج ۱۴ ص ۲۴۹) .
2.حَمَلَ عَلَيهِ [أي عَلَى الحُسَينِ عليه السلام] في تِلكَ الحالِ سِنانُ بنُ أنَسِ بنِ عَمرٍو النَّخَعِيُّ ، فَطَعَنَهُ بِالرُّمحِ فَوَقَعَ ، ثُمَّ قالَ لِخَولِيِّ بنِ يَزيدَ الأَصبَحِيِّ : اِحتَزَّ رَأسَهُ ! فَأَرادَ أن يَفعَلَ فَضَعُفَ فَاُرعِدَ .
فَقالَ لَهُ سِنانُ بنُ أنَسٍ : فَتَّ اللَّهُ عَضُدَيكَ ، وأبانَ يَدَيكَ ، فَنَزَلَ إلَيهِ فَذَبَحَهُ وَاحتَزَّ رَأسَهُ . ثُمَّ دُفِعَ إلى خَولِيِّ بنِ يَزيدَ ، وقَد ضُرِبَ قَبلَ ذلِكَ بِالسُّيوفِ ۴۷۵ (تاريخ الطبرى : ج ۵ ص ۴۵۳ ، أنساب الأشراف : ج ۳ ص ۴۰۹) .