داد : واى بر تو ، اى عمر ! آيا ابا عبد اللَّه را مى‏كُشند و تو نگاه مى‏كنى ؟!
عمر ، پاسخش را نداد . زينب عليها السلام بانگ زد : واى بر شما ! آيا مسلمانى ميان شما نيست ؟ ! هيچ كس ، پاسخى به او نداد .^۱

۹ / ۱۳

سخنان زينب عليها السلام هنگام شهادت برادر

۴۵۲.الملهوف : زينب عليها السلام ، از درِ خيمه بيرون آمد و فرياد مى‏زد : واى ، اى برادر ! واى ، اى سَرور من ! واى ، اى خاندان من ! كاش آسمان ، خراب مى‏شد و به زمين مى‏افتاد و كوه‏ها ، خاك و در دشت‏ها ، پراكنده مى‏شدند !^۲

۹ / ۱۴

هجوم بردن به خيمه‏ها

۴۵۳.تاريخ الطبرى - به نقل از ابو مِخنَف - : سپس شمر بن ذى الجوشن ، با تنى چند (حدود ده تن از پيادگان سپاه كوفه) ، پيشروى كردند و به سوى خيمه‏اى كه اثاث و خانواده حسين عليه السلام در آن بود ، رفتند و ميان او و خيمه‏هايش ، مانع شدند .
حسين عليه السلام فرمود : «واى بر شما ! اگر دين نداريد و از روز معاد نمى‏هراسيد ، دستِ‏كم در دنيايتان ، آزاده و بزرگْ‏مَنش باشيد . خيمه و خانواده‏ام را از دستبُردِ اراذل و اُوباشتان ، دور بداريد» .
ابن ذى الجوشن گفت : اين [ حق ] براى تو هست ، اى پسر فاطمه !^۳

۴۴۹.مثير الأحزان : زُرْعة بن اَبان بن دارِم گفت : ميان او و آب ، مانع شويد .
سپس تيرى به سوى امام عليه السلام انداخت كه بر گلويش نشست . امام عليه السلام گفت : «خدايا ! او را تشنه بميران و هيچ گاه ، او را نيامرز» .
براى امام عليه السلام نوشيدنى آوردند ؛ امّا خونريزى ، مانع نوشيدنش شد . امام عليه السلام ، خون [ گلويش ]را مى‏گرفت و به سوى آسمان مى‏پاشيد .^۱

۹ / ۱۲

سخن گفتن زينب عليها السلام با عمر بن سعد

۴۵۰.تاريخ الطبرى - به‏نقل از عبد اللَّه بن عمّار - : زينب عليها السلام ، دختر فاطمه عليها السلام وخواهر حسين عليه السلام، بيرون آمد... و اين گونه مى‏گفت : كاش آسمان ، خراب مى‏شد و بر زمين مى‏افتاد !
عمر بن سعد ، به حسين عليه السلام نزديك شده بود . زينب عليها السلام به او گفت : اى عمر بن سعد ! آيا ابا عبد اللَّه را مى‏كُشند و تو ، نگاه مى‏كنى ؟!
گويى اشك‏هاى عمر را مى‏بينم كه بر گونه‏ها و محاسنش روان است . آن گاه ، عمر از او روى گردانْد .^۲

۴۵۱.الإرشاد : خواهر امام ، زينب عليها السلام به درگاه خيمه آمد و عمر بن سعد بن ابى وقّاص را ندا