بر پايه برخى از گزارشها ، نام مادر وى ، اسماء بنت عُمَيس خَثعَمى است .
سنّ محمّد در هنگام شهادت ، ۲۲ سال گزارش شده و قاتلش ، مردى از طايفه اَبان بن دارِم بوده است؛امّا به گزارش ابن شهرآشوب،او به دليل بيمار بودن،در كربلا كشته نشد.۱
در «زيارت ناحيه مقدّسه» آمده است :
السَّلامُ عَلى مُحَمَّدِ بنِ أميرِ المُؤمِنينَ ، قَتيلِ الإِيادِيِّ الدّارِمِيِّ لَعَنَهُ اللَّهُ وضاعَفَ عَلَيهِ العَذابَ الأَليمَ ، وصَلَّى اللَّهُ عَلَيكَ يا مُحَمَّدُ وعَلى أهلِ بَيتِكَ الصّابِرينَ ۲ .
سلام بر محمّد ، پسر امير مؤمنان ؛ كُشته شده [ به دستِ ] اِيادى دارِمى ، كه خدا ، او را لعنت كند و بر عذاب دردناك او بيفزايد ! درودهاى خدا بر تو - اى محمّد - و بر خانواده شكيبايت !
نام وى در «زيارت رجبيّه» نيامده است .
يادآورى
گفتنى است كه الفتوح ابن اَعثَم و به پيروى از او ، برخى منابع ديگر ، عمر بن على را از شهيدان كربلا معرّفى كردهاند و رَجَزى هم براى او نقل نمودهاند،۳ در حالى كه برخى منابع ، تصريح دارند كه وى ، همراه امام حسين عليه السلام نبوده و در سال ۷۵ يا ۷۷ هجرى ، در گذشته است. نقلى نيز وجود دارد كه بر اساس آن ، وى به امام عليه السلام هم توصيه كرده كه به سوى كوفه نرود و خود،ماجراى اين ديدارش با امام عليه السلام را بعدها نقل كرده است.همچنين منابع بسيارى ، ماجراهايى از عمر بن على در زمان عبد الملك مروان ، آوردهاند كه حاكى از زنده بودن وى پس از حادثه كربلاست . بنا بر اين ، با توجّه به شهرت فراوان ماجراهايى كه زنده بودن وى را پس از كربلا مىرسانند ، شهادت او در كربلا ، پذيرفتنى نيست .۴
