مى‏گريست و مى‏گفت : «خدايا ! ميان ما و گروهى كه ما را دعوت كردند تا ما را يارى دهند ، امّا ما را كُشتند ، داورى كن» .
در اين هنگام ، از آسمان ، ندايى رسيد : «او را وا گذار - اى حسين - ، كه او را در بهشت ، شير مى‏دهند» .^۱

۳۷۶.المَجْدىّ - در ياد كردِ فرزندان حسين عليه السلام - : عبد اللَّه ، پدرش او را بيرون آورد و مردم به او نگاه مى‏كردند ، و او تشنه بود . در همان حال كه روى دستِ پدرش بود ، مردى ، تيرى به سوى او انداخت و او را ذبح كرد . خداوند ، حقّش را بستانَد !^۲

۳۷۷.سرّ السلسلة العَلَوية - در يادكرد فرزندان حسين عليه السلام - : عبد اللَّه بن حسين بن على ، در دامان پدرش كُشته شد . او كودكى شيرخوار بود كه تيرى از مردى از قبيله بنى اسد ، به او اصابت كرد كه دست و پا زد و جان داد .^۳

۳۷۸.الاحتجاج : گفته شده است : هنگامى كه ياران و نزديكان حسين عليه السلام ، كشته شدند ، او يكّه و تنها مانْد و كسى جز پسرش على زين العابدين و پسرى ديگر به نام عبد اللَّه - كه شيرخوار بود - ، با او نبود . حسين عليه السلام به جلوى درِ خيمه آمد و گفت : «آن كودك را به من بدهيد تا با او خداحافظى كنم» . آن كودك را به او دادند . كودك را مى‏بوسيد و مى‏گفت : «پسركم ! واى بر اين مردم كه طرف دعوايشان ، محمّد صلى اللَّه عليه و آله است !» .

۳۷۴.الإرشاد : حسين عليه السلام جلوى خيمه نشست . فرزندش عبد اللَّه بن حسين را - كه خُردسال بود - ، برايش آوردند . امام عليه السلام ، او را در دامانش نشانْد . مردى از بنى اسد ، او را با تيرى زد و ذبحش كرد . حسين عليه السلام ، خون او را گرفت و هنگامى كه كفِ دستش پُر شد ، آن را بر زمين ريخت . سپس گفت : «پروردگارا ! اگر يارىِ آسمانى‏ات را از ما دريغ داشتى ، آن را براى جاى بهترى قرار بده و انتقام ما را از اين مردم ستمكار ، بگير» .
سپس ، آن كودك را آورد و كنار كشتگان خاندانش قرار داد .^۱

۳۷۵.تذكرة الخواصّ - به نقل از هشام بن محمّد - : وقتى حسين عليه السلام ديد كه آنها بر كُشتن او پافشارى مى‏كنند ، قرآنى را گرفت و آن را باز كرد و بر سرش نهاد و ندا داد : «كتاب خدا و نيز جدّم محمّد ، فرستاده خدا ، ميان من و شما [ ، داورى كند ] . اى مردم ! براى چه خونم را حلال مى‏شمريد ؟ ! ...» .
همچنين حسين عليه السلام ، به سوى يكى از كودكانش كه از تشنگى مى‏گريست ، رفت . او را بر سرِ دست گرفت و گفت : «اى قوم ! اگر بر من رحم نمى‏كنيد ، بر اين كودك ، رحم كنيد» .
در اين حال ، مردى از آنان ، تيرى به سوى او انداخت و ذبحش كرد . حسين عليه السلام