527
گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام

۳۵۵.مثير الأحزان : با سندم نقل مى‏كنم كه حُرّ بن يزيد رياحى به حسين عليه السلام گفت : هنگامى كه عبيد اللَّه ، مرا به سوى تو روانه كرد و از كاخ [ حكومتى ] بيرون آمدم ، از پشتِ سرم ندا رسيد : «اى حُر! تو را به نيكى ، بشارت باد» .
من [ به سوى صدا ] رو كردم ؛ امّا كسى را نديدم و گفتم: خدايا! اين ، چه بشارتى است، در حالى كه من [ براى جنگ ]به سوى حسين عليه السلام مى‏روم؟! و پيروى از تو ، به فكرم نمى‏رسيد .
امام عليه السلام فرمود: «به پاداش و نيكى رسيدى» .۱

۳ / ۱۴

حنظلة بن اسعد شِبامى‏

حنظلة بن اسعد شِبامى يا شامى ، يكى ديگر از حماسه‏سازان بزرگ عاشوراست.۲ وى در حالى كه خود را سپرِ امام عليه السلام در برابر شمشيرها، تيرها و نيزه‏هاى دشمن قرار داده بود، همانند مؤمنِ آل فرعون ، با قرائت آياتى از قرآن ، با صداى بلند ، به آنان هشدار داد :
«اى قوم من ! من بر شما، از روزى همانند روزگار [عذاب‏] اقوام پيشين مى‏هراسم ؛ مانند حال و روزِ قوم نوح و عاد و ثمود و كسانى كه پس از آنها بودند ؛ و خداوند ، در حقّ بندگان ، ستمى نمى‏خواهد»۳ .

1.رَوَيتُ بِإِسنادي أنَّهُ [أيِ الحُرَّ بنَ يَزيدَ الرِّياحِيَ‏] قالَ لِلحُسَينِ عليه السلام : لَمّا وَجَّهَني عُبَيدُ اللَّهِ إلَيكَ ، خَرَجتُ مِنَ القَصرِ فَنوديتُ مِن خَلفي : أبشِر يا حُرُّ بِخَيرٍ ، فَالتَفَتُّ فَلَم أرَ أحَداً . فَقلتُ : وَاللَّهِ ما هذِهِ بِشارَةٌ وأنَا أسيرُ إلَى الحُسَينِ عليه السلام ! وما اُحَدِّثُ نَفسي بِاتِّباعِكَ . فَقالَ عليه السلام : لَقَد أصَبتَ أجراً وخَيراً ۳۵۸ (مثير الأحزان : ص ۵۹ ، بحار الأنوار : ج ۴۵ ص ۱۵) .

2.وى، همان كسى است كه فرقه‏اى از غُلات، معتقد بودند كه روز عاشورا، شبيه امام حسين عليه السلام شد و شهيد گرديد و امام حسين عليه السلام به شهادت نرسيد؛ بلكه مانند عيسى عليه السلام به آسمان برده شد. در حديثى، امام رضا عليه السلام به شدّت اين مسئله را تكذيب و معتقدان به آن را تكفير نموده است (ر.ك: عيون أخبار الرضا عليه السلام: ج ۲ ص ۲۰۳ ح ۵) .

3.غافر : آيه ۳۰ .


گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام
526

(آزاده‏اى) ، همان گونه كه چنين ناميده شده‏اى» .
سپس امام حسين عليه السلام ، چنين سرود :


بهترين آزاده ، حُرّ رياحى است‏و چه آزاده‏اى، كه جايگاه آمد و شدِ نيزه‏ها !
و چه خوب آزاده‏اى كه چون حسين، نداد داددر نخستين ساعات صبح ، جان خود را فدا كرد !۱

۳۵۴.المناقب، ابن شهرآشوب : حُر ، به ميدان مبارزه آمد و چنين رَجَز مى‏خواند :


من ، بى گمان آزاده‏ام و پناه ميهمانان‏[ امّا ] گردن شما را با شمشيرمى زنم .
به جانبدارى از بهترين ساكن سرزمين خَيف‏بر شما ضربه مى‏زنم و در اين كار ، هيچ ستمى نمى‏بينم.
آن گاه ، چهل و دو سه تن از آنان را كُشت .۲

1.ضَرَبَ الحُرُّ بنُ يَزيدَ فَرَسَهُ ، وجازَ عَسكَرَ عُمَرَ بنِ سَعدٍ لَعَنَهُ اللَّهُ إلى‏ عَسكَرِ الحُسَينِ عليه السلام ، واضِعاً يَدَهُ عَلى‏ رَأسِهِ ، وهُوَ يَقولُ : اللَّهُمَّ إلَيكَ اُنيبُ فَتُب عَلَيَّ ؛ فَقَد أرعَبتُ قُلوبَ أولِيائِكَ وأولادِ نَبِيِّكَ . يَابنَ رَسولِ اللَّهِ ، هَل لي مِن تَوبَةٍ ؟ قالَ : نَعَم ، تابَ اللَّهُ عَلَيكَ . قالَ : يَابنَ رَسولِ اللَّهِ ! أتَأذَنُ لي فَاُقاتِلَ عَنكَ ؟ فَأَذِنَ لَهُ ، فَبَرَزَ وهُوَ يَقولُ : أضرِبُ في أعناقِكُم بِالسَّيفِ‏ عَن خَيرِ مَن حَلَّ بِلادَ الخَيفِ‏ فَقَتَلَ مِنهُم ثَمانِيَةَ عَشَرَ رَجُلاً ثُمَّ قُتِلَ ، فَأَتاهُ الحُسَينُ عليه السلام ودَمُهُ يَشخَبُ ، فَقالَ : بَخٍ بَخٍ يا حُرُّ ، أنتَ حُرٌّ كَما سُمِّيتَ فِي الدُّنيا وَالآخِرَةِ ، ثُمَّ أنشَأَ الحُسَينُ عليه السلام يَقولُ : لَنِعمَ الحُرُّ حُرُّ بَني رِياحِ‏ ونِعمَ الحُرُّ مُختَلَفُ الرِّماحِ‏ونِعمَ الحُرُّ إذ نادى‏ حُسَيناً فَجادَ بِنَفسِهِ عِندَ الصَّباحِ‏ ۳۵۶ (الأمالى ، صدوق : ص ۲۲۳ ح ۲۳۹ ، روضة الواعظين : ص ۲۰۵) .

2.بَرَزَ الحُرُّ وهُوَ يَرتَجِزُ : إنّي أنَا الحُرُّ ومَأوَى الضَّيفِ‏ أضرِبُ في أعناقِكُم بِالسَّيفِ‏عَن خَيرِ مَن حَلَّ بِلادَ الخَيفِ‏ أضرِبُكُم ولا أرى‏ مِن حَيفِ‏ فَقَتَلَ نَيِّفاً وأربَعينَ رَجُلاً ۳۵۷ (المناقب ، ابن شهرآشوب : ج ۴ ص ۱۰۰ ، بحار الأنوار : ج ۴۵ ص ۱۴ - ۱۵) .

  • نام منبع :
    گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدى رى‏ شهرى، تلخیص: مرتضی خوش‌نصیب
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1391
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 41754
صفحه از 1088
پرینت  ارسال به