دعاى امام حسين عليه السلام در روزى كه او را در ميان گرفتند و مغلوب شد ، [اين بود ] : «خداوندا ! تو والامكان ، سِتُرگِ چيره ، چاره‏ساز و بى‏نياز از آفريده‏هايى كه بزرگى‏ات فراگير است و بر هر چه بخواهى ، توانايى . رحمتت نزديك و وعده‏ات راست است . فرو ريزنده نعمت ، نيكوْآزمون ، نزديكْ چون خوانده شوى ، محيط بر هر چه آفريدى ، پذيرنده توبه آن كه به سويت باز گردد ، توانا بر هر چه اراده كنى ، دريابنده هر چه بجويى ، سپاس‏گزارى ، چون سپاسَت بگزارند و ياد كننده‏اى ، چون يادت كنند ! از سرِ نياز ، تو را مى‏خوانم و از سرِ نادارى ، به تو رغبت مى‏ورزم و از سرِ ترس ، به تو پناه مى‏برم و از سرِ اندوه ، نزد تو مى‏گِريم و از سرِ ضعف ، يارى‏ات را مى‏طلبم و براى كفايت كردن ، بر تو توكّل مى‏كنم . ميان ما و قوم ما ، داورى كن كه آنان ، ما را فريفتند و نيرنگ زدند و ما را وا نهادند و به ما خيانت كردند و ما را كُشتند ، در حالى كه ما خاندانِ پيامبرت و فرزندان حبيبت محمّد بن عبد اللَّه صلى اللَّه عليه و آله هستيم كه او را به رسالتت برگزيدى و بر وحى‏ات امينش كردى . پس براى ما فَرَجى و گشايشى قرار ده ، به رحمتت ، اى مهربان‏ترينِ مهربانان !» .^۱

۲ / ۱۳

وداع‏

۳۴۶.المناقب ، ابن شهرآشوب : هر كدام از ياران كه مى‏خواست به ميدان برود ، با حسين عليه السلام خداحافظى مى‏كرد و مى‏گفت: سلام بر تو ، اى فرزند پيامبر خدا !
امام عليه السلام هم پاسخ مى‏داد : «و بر تو سلام ! و ما در پىِ تو هستيم» .
سپس ، قرائت مى‏كرد: ««و برخى از آنان ، پيمان خويش را به انجام رساندند [ و به شهادت رسيدند ] و برخى ، چشم به راه‏اند»^۱» .^۲

۳۴۷.البداية و النهاية - به نقل از محمّد بن قيس - : ياران حسين عليه السلام ، دوتا دوتا و يكى يكى ، نزدش مى‏آمدند و پيشِ رويش مى‏جنگيدند و حسين عليه السلام هم برايشان ، دعا مى‏كرد و مى‏گفت : «خداوند ، بهترين جزاى پرهيزگاران را به شما بدهد!» .
آنان هم بر حسين عليه السلام ، سلام مى‏دادند و مى‏جنگيدند تا كشته شوند .^۳

۲ / ۱۴

آخرين دعاى حسين عليه السلام در روز عاشورا

۳۴۸.مصباح المتهجّد - به نقل از ابو عبد اللَّه، حسين بن على بن سفيان بَزوفَرى - : آخرين