از دستت در نرود!» .^۱

۷ / ۱۱

يادكرد امام عليه السلام از شهادت يحيى بن زكريّا عليه السلام در مسير

۲۳۱.الإرشاد - به نقل از على بن يزيد ، از امام زين العابدين عليه السلام - : با حسين عليه السلام حركت كرديم. ايشان در هيچ منزلى فرود نيامد و از آن جا بر نخاست ، جز آن كه از يحيى بن زكريّا عليه السلام و شهادت او ، ياد كرد. روزى فرمود : «از پستىِ دنيا در نزد خدا، اين كه سر يحيى بن زكريّا به بدكاره‏اى از بدكارگان بنى اسرائيل ، هديه شد».^۲

۷ / ۱۲

خوددارى امام عليه السلام از پذيرش امان عمرو بن سعيد

۲۳۲.تاريخ الطبرى - به نقل از حارث بن كعب والى ، از امام زين العابدين عليه السلام - : هنگامى كه از مكّه بيرون آمديم ، نامه عبد اللَّه بن جعفر و دو پسرش، عون و محمّد ، رسيد كه به حسين بن على عليه السلام نوشته بود: «امّا بعد، تو را به خدا ، آن گاه كه اين نامه را ديدى، باز گرد كه بيم دارم اين سفرى كه در پيش دارى ، موجب مرگ تو و نابودى خاندانت گردد. اگر اينك نابود گردى، نور زمين ، خاموش مى‏شود ؛ زيرا تو راه‏نماى ره‏يافتگان و اميد مؤمنانى . پس در رفتن ، شتاب مكن ، كه من در پىِ نامه ره‏سپارم. والسّلام !» .
عبد اللَّه بن جعفر ، نزد عمرو بن سعيد رفت و با وى ، چنين سخن گفت: به حسين ، نامه‏اى بنويس و او را امان بده و به او وعده نيكى و بخشش بده و در نامه خود ، تعهّد

۷ / ۹

نامه امام عليه السلام به بنى هاشم و خبر دادن از آينده‏

۲۲۸.كامل الزيارات - به نقل از زُراره ، از امام باقر عليه السلام - : حسين بن على عليه السلام از مكّه به محمّد بن على (ابن حنفيّه) نامه نوشت كه : «به نام خداى بخشنده مهربان. از حسين بن على ، به محمّد بن على و خويشاوندان او از بنى هاشم. امّا بعد ، همانا هر كس به من بپيوندد ، شهيد مى‏شود و هر كس به من نپيوندد ، پيروزى نخواهد يافت. و السّلام !» .^۱

۲۲۹.الحدائق الورديّة : چون حسين عليه السلام در بُستان بنى عامر^۲ فرود آمد، به محمّد بن حنفيّه و خاندانش نوشت : «از حسين بن على ، به محمّد بن على و خانواده‏اش. امّا بعد، شما اگر به من پيوستيد، شهيد مى‏شويد و اگر از پيوستن، خوددارى كرديد، به پيروزى نخواهيد رسيد. والسّلام !» .^۳

۷ / ۱۰

نامه يزيد به ابن زياد براى كشتن امام عليه السلام‏

۲۳۰.تاريخ اليعقوبى : حسين از مكّه رو به سوى عراق نهاد و يزيد به عبيد اللَّه بن زياد - كه او را بر عراق گمارده بود - ، نوشت: «به من ، گزارش شده كه مردم كوفه، در باره آمدن حسين به كوفه ، به او نامه نوشته‏اند و او از مكّه به سوى آنان حركت كرده و شهر تو ، از ميان همه شهرها و روزگارت ، از ميان همه روزها به او دچار شده است . اگر او را كُشتى، كه هيچ ؛ و گر نه به نَسَب خودت و پدرت عُبَيد ، باز خواهى گشت. زنهار ، كه او