۴ / ۳۶

نامه سپاس‏گزارى يزيد از ابن زياد و تحريك وى بر ضدّ امام حسين عليه السلام‏

۱۸۵.تاريخ الطبرى - به نقل از ابو جناب يحيى بن ابى حَيّه كلبى - : يزيد براى ابن زياد ، نامه‏اى فرستاد: «امّا بعد ، تو همان گونه هستى كه دوست داشتم . با تدبير و دورانديشى ، رفتار كردى و مانند دلاورى متين و آرام، اقتدار به خرج دادى. تو ما را بى‏نياز ساختى و خاطر ما را جمع كردى و گمان و رأيم را در باره خودت، تصديق نمودى. دو فرستاده‏ات را فرا خواندم و از آنان پرسش كردم و با آنان به تنهايى به گفتگو نشستم و آنان را در فضيلت و نظر ، همان گونه يافتم كه تو گفتى. [ به كارگزارانت ] در باره اين دو، سفارش به نيكى كن .
به من خبر رسيده كه حسين، به سمت عراق ، حركت كرده است. ديده‏بان‏ها و نگهبانان را بگمار. از موارد مظنون ، كاملاً مراقبت كن و به اتّهام ، دستگير كن ؛ ليكن كسى را مكُش ، مگر آن كه با تو نبرد كند ، و تمام اتّفاقات را برايم بنويس. درود و رحمت خداوند بر تو باد!».^۱

۱۸۳.تاريخ الطبرى - به نقل از عمّار دُهْنى ، از امام باقر عليه السلام - : ابن زياد ، دستور داد هانى را به محلّه كُناسه بردند و در آن جا به دار آويختند .^۱

۴ / ۳۵

فرستاده شدن سرهاى مسلم و هانى براى يزيد، به وسيله ابن زياد

۱۸۴.الفتوح : عبيد اللَّه بن زياد، دستور داد مسلم بن عقيل و هانى بن عروه - كه خداوند ، آن دو را رحمت كند - را وارونه به دار كشند و تصميم گرفت سرهاى آنان را نزد يزيد بن معاويه بفرستد... .
سپس نامه‏اى اين‏چنين براى يزيد بن معاويه نوشت: «به نام خداوند بخشنده مهربان . به بنده خدا يزيد بن معاويه، امير مؤمنان، از عبيد اللَّه بن زياد. ستايش ، خدايى را كه حقّ امير مؤمنان را ستانْد و او را از شرّ دشمنش رها كرد!
به امير مؤمنان - كه خداوند ، او را تأييد كند - خبر مى‏دهم كه مسلم بن عقيل، آن بر هم زننده وحدت، وارد كوفه شد و در خانه هانى بن عروه مَذحِجى فرود آمد. من بر آن دو، جاسوسانى را گماردم ، تا اين كه آنان را از خانه بيرون آوردم و پس از نبرد و درگيرى ، خداوند ، مرا بر آنان مسلّط ساخت . گردن آنها را زدم و سرهايشان را به همراه هانى بن ابى حيّه وادعى و زبير بن اَروَح تميمى ، براى شما فرستادم. اين دو ، گوش به فرمان و ملتزم به سنّت و جماعت [مسلمانان‏] اند و امير مؤمنان ، هر چه مى‏خواهد ، از آنان بپرسد. آن دو ، اهل خرد و فهم و صداقت اند» .
وقتى نامه و دو سر به يزيد بن معاويه رسيد، نامه را خواند و دستور داد سرها بر دروازه شهر دمشق، نصب گردند.^۲