197
گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام

۴ / ۲

پيشگويى سلمان درباره شهادت او

۶۹.رجال الكشّى - به نقل از مُسيَّب بن نَجَبه فَزارى - : هنگامى كه سلمان فارسى به سوى ما [كوفيان ، براى حكمرانى‏] آمد ، من نيز ميان پيشواز رفتگانِ او بودم. او آمد تا به كربلا رسيد و گفت: اين جا را چه مى‏ناميد؟
گفتند: كربلا .
گفت : اين جا ، قتلگاه برادران من است . اين ، جايگاه وسايلشان و اين ، جايگاه مركب‏هايشان و اين ، جايگاه ريختن خونشان است. بهترينِ پيشينيان ، در آن ، كشته شده و بهترينِ پسينيان نيز در آن ، كشته خواهد شد.۱

۴ / ۳

پيشگويى ابو ذر درباره شهادت او

۷۰.كامل الزيارات - به نقل از عُروة بن زبير - : شنيدم ابو ذر - كه در آن زمان ، عثمان ، او را به رَبَذه‏۲ تبعيد كرده بود و مردم به او گفته بودند: اى ابو ذر! بشارت ده كه اين [تبعيد] در راه خداى متعال ، اندك و آسان است - ، گفت: «اين ، چه آسان است! امّا شما در چه حالى خواهيد بود ، هنگامى كه حسين بن على عليه السلام به قتل مى‏رسد ؟» و يا گفت: «ذبح

1.لَمّا أتانا سَلمانُ الفارِسِيُّ قادِماً ، تَلَقَّيتُهُ فيمَن تَلَقّاهُ ، فَسارَ حَتَّى انتَهى‏ إلى‏ كَربَلاءَ ، فَقالَ : ما تُسَمّونَ هذِهِ ؟ قالوا : كَربَلاءَ ، فَقالَ : هذِهِ مَصارِعُ إخواني ، هذا مَوضِعُ رِحالِهِم ، وهذا مُناخُ رِكابِهِم ، وهذا مُهَراقُ دِمائِهِم ، قُتِلَ بِها خَيرُ الأَوَّلينَ ، ويُقتَلُ بِها خَيرُ الآخِرينَ ۷۰ (رجال الكشّى : ج ۱ ص ۷۳ ش ۴۶، بحار الأنوار: ج ۲۲ ص ۳۸۶ ش ۲۷) .

2.ر . ك : نقشه شماره ۳ در پايان كتاب .


گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام
196

فصل چهارم : پيشگويى‏هاى ديگر در باره شهادت امام حسين عليه السلام‏

۴ / ۱

پيشگويى امام حسن عليه السلام درباره شهادت او

۶۸.الأمالى ، صدوق - به نقل از مفضّل بن عمر ، از امام صادق ، از پدرش ، از جدّش امام زين العابدين عليهم السلام - : حسين بن على بن ابى طالب عليه السلام روزى بر حسن عليه السلام در آمد و نگاهش كه به او افتاد ، گريست . حسن عليه السلام به او گفت: «اى ابا عبد اللَّه! چرا گريه مى‏كنى؟» .
گفت : به خاطر آنچه با تو خواهد شد، مى‏گريم.
حسن عليه السلام گفت : «آنچه با من مى‏شود، سمّى است كه به دسيسه به من مى‏دهند و با آن ، كشته مى‏شوم ؛ امّا هيچ روزى ، مانند روز تو نيست، اى ابا عبد اللَّه! سى هزار مرد جنگى به جنگ با تو مى‏شتابند و همه ادّعا مى‏كنند كه از امّت جدّمان محمّد صلى اللَّه عليه و آله هستند و خود را به اسلام مى‏بندند و بر كشتن و ريختن خونت و هتك حرمتت و اسير كردن فرزندان و زنانت و تاراج اموالت، گرد مى‏آيند، و همين هنگام است كه لعنت بر بنى اميّه فرود مى‏آيد و آسمان ، خون و خاكستر مى‏بارد و همه چيز، حتّى وُحوش بيابان و ماهيان دريا بر تو مى‏گريند» .۱

1.إنَّ الحُسَينَ بنَ عَلِيِّ بنِ أبي طالِبٍ عليه السلام دَخَلَ يَوماً إلَى الحَسَنِ عليه السلام ، فَلَمّا نَظَرَ إلَيهِ بَكى‏ ، فَقالَ لَهُ : ما يُبكيكَ يا أبا عَبدِ اللَّهِ ؟ قالَ : أبكي لِما يُصنَعُ بِكَ . فَقالَ لَهُ الحَسَنُ عليه السلام : إنَّ الَّذي يُؤتى‏ إلَيَّ سَمٌّ يُدَسُّ إلَيَّ فَاُقتَلُ بِهِ ، ولكِن لا يَومَ كَيَومِكَ يا أبا عَبدِ اللَّهِ ! يَزدَلِفُ إلَيكَ ثَلاثونَ ألفَ رَجُلٍ ، يَدَّعونَ أنَّهُم مِن اُمَّةِ جَدِّنا مُحَمَّدٍ صلى اللَّه عليه و آله ، ويَنتَحِلونَ دينَ الإِسلامِ ، فَيَجتَمِعونَ عَلى‏ قَتلِكَ ، وسَفكِ دَمِكَ ، وَانتِهاكِ حُرمَتِكَ ، وسَبيِ ذَراريكَ ونِسائِكَ ، وَانتِهابِ ثَقَلِكَ ، فَعِندَها تَحُلُّ بِبَني اُمَيَّةَ اللَّعنَةُ ، وتُمطِرُ السَّماءُ رَماداً ودَماً ، ويَبكي عَلَيكَ كُلُّ شَي‏ءٍ حَتَّى الوُحوشِ فِي الفَلَواتِ ، وَالحيتانِ فِي البِحارِ ۶۸ (الأمالى ، صدوق : ص ۱۷۷ ح ۱۷۹ ، الملهوف ۶۹ (طبعة أنوار الهدى) : ص‏۱۹) .

  • نام منبع :
    گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدى رى‏ شهرى، تلخیص: مرتضی خوش‌نصیب
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1391
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 40469
صفحه از 1088
پرینت  ارسال به