فرمود: «آرى، و اين ، خاك [قتلگاه‏] اوست» و آن را به ايشان نشان داد .^۱

۲۸.المعجم الكبير - به نقل از عايشه - : حسين بن على بر پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله در آمد و پيامبر صلى اللَّه عليه و آله فرمود : «اى عايشه! آيا شگفت‏زده‏ات نكنم؟ هم‏اكنون فرشته‏اى بر من در آمد كه تا كنون نزد من نيامده بود و گفت كه اين پسرم ، كشته مى‏شود و گفت: اگر بخواهى، خاكى را كه در آن كشته مى‏شود ، به تو نشان مى‏دهم . و با دستش از آن جا بر گرفت و خاكى سرخ را به من نشان داد» .^۲

۲۹.المعجم الكبير : اُمّ سلمه گفت : حسن و حسين عليهما السلام پيش روى پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در اتاق من بازى مى‏كردند كه جبرئيل فرود آمد و گفت: اى محمّد! امّت تو، اين پسرت را پس از تو مى‏كشند . و با دستش به حسين عليه السلام اشاره كرد .
پيامبر خدا گريست و او را به سينه‏اش چسباند . پيامبر خدا سپس [به من ]فرمود : «اين خاك ، نزد تو امانت باشد» و آن را بوييد و فرمود: «واى از كرب و بلا!» .
پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: «اى اُمّ سلمه! هنگامى كه اين خاك، خون شد، بدان كه پسرم

۲۷.المعجم الكبير - به نقل از ابو اُمامه - : پيامبر خدا به زنانش فرمود: «اين كودك را نگريانيد» و مقصودش حسين عليه السلام بود و آن روز ، نوبت [ماندن پيامبر صلى اللَّه عليه و آله نزد ]اُمّ سلمه بود .
جبرئيل فرود آمد . پيامبر خدا به درون خانه رفت و به اُمّ سلمه فرمود : «مگذار كسى بر من در آيد» ؛ امّا حسين عليه السلام آمد و چون به پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در اندرون خانه نگريست ، خواست كه داخل شود . امّ سلمه او را گرفت و در كنار خود ، نگاه داشت و با او سخن مى‏گفت و آرامَش مى‏كرد ؛ ولى چون گريه‏اش شديد شد، رهايش كرد و او به اندرون رفت و در دامان پيامبر خدا نشست .
جبرئيل گفت: امّت تو، اين پسرت را به زودى مى‏كشند.
پيامبر صلى اللَّه عليه و آله فرمود: «آنان با آن كه به من ايمان دارند، او را مى‏كشند؟!» .
گفت: آرى، او را مى‏كشند .
آن گاه جبرئيل ، خاكى را بر گرفت و گفت: در فلان جا .
پيامبر خدا ، در حالى كه حسين عليه السلام را به آغوش گرفته بود ، پريشان و اندوهگين بيرون آمد و اُمّ سلمه گمان كرد كه ايشان از ورود كودك ، ناخشنود شده است . گفت: اى پيامبر خدا! فدايت شوم! تو به ما فرموده بودى : «اين كودك را مگريانيد» و به من فرمان دادى كه نگذارم كسى بر تو در آيد و او آمد و من رهايش گذاشتم !
پيامبر صلى اللَّه عليه و آله به اُمّ سلمه پاسخى نداد و به سوى يارانش كه نشسته بودند ، رفت و به ايشان فرمود: «بى ترديد ، امّتم اين را مى‏كشند» .
ميان آن گروه ، ابو بكر و عمر هم - كه پرجرئت‏ترين افراد بر پيامبر صلى اللَّه عليه و آله [در سؤال كردن ]بودند - حضور داشتند و گفتند: اى پيامبر خدا! با آن كه باايمان هستند، او را مى‏كشند؟!