خبر داد كه آرامگاه او ، در آن جاست .۱
۲۱.الطبقات الكبرى (الطبقة الخامسة من الصحابة) - به نقل از ابو سَلَمه - : ما غرفهاى داشتيم كه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله هر گاه مىخواست جبرئيل را ديدار كند ، در آن جا او را مىديد. در يكى از اين ديدارها، پيامبر صلى اللَّه عليه و آله به عايشه فرمان داد كه كسى بر او وارد نشود ؛ امّا حسين بن على عليه السلام وارد شد و عايشه متوجّه او نشد كه او را بگيرد. جبرئيل گفت: اين كيست؟
پيامبر خدا فرمود: «پسرم» و او را گرفت و بر روى ران خود نهاد.
جبرئيل گفت: هان كه به زودى او كشته مىشود!
پيامبر خدا فرمود: «چه كسى او را مىكشد؟» .
گفت : امّت تو .
پيامبر خدا فرمود: «امّت من ، او را مىكشند؟!» .
گفت: آرى و اگر بخواهى، سرزمينى را كه در آن كشته مىشود، به تو نشان مىدهم.
جبرئيل به سرزمين طَف در عراق، اشاره كرد و خاكى سرخ برگرفت و آن را به پيامبر صلى اللَّه عليه و آله نشان داد و گفت: اين ، از خاك قتلگاه اوست .۲
ج - سرزمين عراق
۲۲.المستدرك على الصحيحين - به نقل از اُمّ سلمه - : پيامبر خدا شبى براى خوابيدن ، دراز
1.أخبَرَني جِبريلُ عليه السلام أنَّ ابنِيَ الحُسَينَ يُقتَلُ بَعدي بِأَرضِ الطَّفِّ ، وجاءَني بِهذِهِ التُّربَةِ ، وأخبَرَني أنَّ فيها مَضجَعَهُ ۲۰ (المعجم الكبير : ج ۳ ص ۱۰۷ ح ۲۸۱۴ ، أعلام النبوّة : ص ۱۸۲) .
2.كانَت لَنا مَشرَبَةٌ ، فَكانَ النَّبِيُّ صلى اللَّه عليه و آله إذا أرادَ لُقْيا جِبريلَ عليه السلام لَقِيَهُ فيها ، فَلَقِيَهُ رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله مَرَّةً مِن ذلِكَ فيها ، وأمَرَ عائِشَةَ ألّا يَصعَدَ إلَيهِ أحَدٌ .
فَدَخَلَ حُسَينُ بنُ عَلِيٍّ عليه السلام ولَم تَعلَم حَتّى غَشِيَها ، فَقالَ جِبريلُ عليه السلام : مَن هذا ؟ فَقالَ رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله : اِبني ، فَأَخَذَهُ النَّبِيُّ صلى اللَّه عليه و آله فَجَعَلَهُ عَلى فَخِذِهِ ، فَقالَ : أما إنَّهُ سَيُقتَلُ ! فَقالَ رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله : ومَن يَقتُلُهُ ؟ ! قالَ : اُمَّتُكَ ، فَقالَ رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله : اُمَّتي تَقتُلُهُ ؟ ! قالَ : نَعَم ، وإن شِئتَ أخبَرتُكَ بِالأَرضِ الَّتي يُقتَلُ بِها ، فَأَشارَ لَهُ جِبريلُ إلَى الطَّفِّ بِالعِراقِ ، وأخَذَ تُربَةً حَمراءَ ، فَأَراهُ إيّاها ، فَقالَ : هذِهِ مِن تُربَةِ مَصرَعِهِ ۲۱ (الطبقات الكبرى / الطبقة الخامسة من الصحابة : ج ۱ ص ۴۲۵ ح ۴۱۳ ، تاريخ دمشق : ج ۱۴ ص ۱۹۵ ح ۳۵۳۳) .
