949
گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام

۲ / ۲

درود فرستادن بر امام حسين عليه السلام هنگام ياد كردن از ايشان‏

۷۸۷.الكافى - به نقل از حسين بن ثوير - : به امام صادق عليه السلام گفتم: فدايت شوم ! بسيار مى‏شود كه من از حسين عليه السلام ياد مى‏كنم . چه بگويم؟ فرمود : «بگو: "درود بر تو ، اى ابا عبد اللَّه !" . اين را سه بار مى‏گويى و سلام تو، از دور و نزديك ، به او مى‏رسد»۱ .۲

۲ / ۳

به ياد مصيبت امام حسين عليه السلام بودن، در هنگام آشاميدن آب‏

۷۸۸.الكافى - به نقل از داوود رِقّى - : در محضر امام صادق عليه السلام بودم كه آب طلبيد. وقتى از آن نوشيد، اشك ريخت و چشمانش اشكبار شد.
آن گاه به من فرمود: «اى داوود ! خدا لعنت كند كُشنده حسين را ! هيچ كس نيست كه آب بنوشد و از حسين عليه السلام و خاندانش ياد كند و كُشنده‏اش را لعن كند، مگر اين كه خداوند، برايش يك‏صد هزار حسنه مى‏نويسد و يك‏صد هزار گناه را از او مى‏زُدايد و يكصد هزار درجه به او مى‏دهد و گويى كه يكصد هزار برده، آزاد كرده است. همچنين خداوند عزّوجلّ وى را در قيامت ، خنك‏دل محشور مى‏كند».۳

1.يادكردِ امام حسين عليه السلام در اين عبارت، بدون هيچ قيدى آمده است و همه موارد يادآورى را شامل مى‏شود. از جمله، ذكر مصيبت امام عليه السلام كه از بهترين انواع يادآورى است. بنا بر اين، شايسته است كه عبارت: «صلّى اللَّه عليك يا أبا عبد اللَّه!» كه از آداب يادكردِ ايشان است - ، هنگام ذكر مصيبت، گفته شود.

2.فقلتُ: جُعِلتُ فِداكَ ! إنّي كَثيراً ما أذكُرُ الحُسَينَ عليه السلام ، فَأَيَّ شَي‏ءٍ أقولُ؟ قُل : «صَلَّى اللَّهُ عَلَيكَ يا أبا عَبدِ اللَّهِ» تُعيدُ ذلِكَ ثَلاثاً ، فَإِنَّ السَّلامَ يَصِلُ إلَيهِ مِن قَريبٍ ومِن بَعيدٍ ۷۹۰ (الكافى : ج ۴ ص ۵۷۵ ح ۲، تهذيب الأحكام: ج ۶ ص ۱۰۳ ح ۱۸۰) .

3.كُنتُ عِندَ أبي عَبدِ اللَّهِ عليه السلام إذَا استَسقَى الماءَ، فَلَمّا شَرِبَهُ رَأَيتُهُ قَدِ استَعبَرَ ، وَاغرَورَقَت عَيناهُ بِدُموعِهِ . ثُمَّ قالَ لي : يا داوودُ ، لَعَنَ اللَّهُ قاتِلَ الحُسَينِ عليه السلام ، وما مِن عَبدٍ شَرِبَ الماءَ فَذَكَرَ الحُسَينَ عليه السلام وأهلَ بَيتِهِ ولَعَنَ قاتِلَهُ ، إلّا كَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وجَلَّ لَهُ مِئَةَ ألفِ حَسَنَةٍ ، وحَطَّ عَنهُ مِئَةَ ألفِ سَيِّئَةٍ ، ورَفَعَ لَهُ مِئَةَ ألفِ دَرَجَةٍ ، وكَأَنَّما أعتَقَ مِئَةَ ألفِ نَسَمَةٍ ، وحَشَرَهُ اللَّهُ عَزَّ وجَلَّ يَومَ القِيامَةِ ثَلِجَ الفُؤادِ ۷۹۱ (الكافى : ج ۶ ص ۳۹۱ ح ۶، كامل الزيارات: ص ۲۱۲ ح ۳۰۴) .


گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام
948

فصل دوم : مصيبت‏خوانى براى امام حسين عليه السلام‏

۲ / ۱

تشويق به مصيبت‏خوانى براى امام حسين عليه السلام‏

۷۸۶.كامل الزيارات - به نقل از مِسمَع بن عبد الملك كردين بصرى - : امام صادق عليه السلام به من فرمود: «اى مِسمَع! ... آيا آنچه را با حسين عليه السلام شد، يادآورى نمى‏كنى؟» .
گفتم : چرا.
فرمود: «بى‏تابى نيز مى‏كنى؟» .
گفتم : آرى - به خدا سوگند - و براى آن ، اشك هم مى‏ريزم و خانواده‏ام، اثر آن را در من مى‏بينند و از غذا خوردن ، خوددارى مى‏كنم ، به گونه‏اى كه آن وضعيت ، در چهره‏ام نمايان مى‏شود.
فرمود: «خدا بر اشك‏هايت، رحمت آورد ! بدان كه تو از بى‏تابى كنندگان بر مايى» .۱

1.قالَ لي أبو عَبدِ اللَّهِ عليه السلام : يا مِسمَعُ ... أفَما تَذكُرُ ما صُنِعَ بِهِ؟ قُلتُ : نَعَم ، قالَ : فَتَجزَعُ ؟ قُلتُ : إي وَاللَّهِ ، وأستَعبِرُ لِذلِكَ حَتّى‏ يَرى‏ أهلي أثَرَ ذلِكَ عَلَيَّ ، فَأَمتَنِعُ مِنَ الطَّعامِ ، حَتّى‏ يَستَبينَ ذلِكَ في وَجهي . قالَ : رَحِمَ اللَّهُ دَمعَتَكَ ، أما إنَّكَ مِنَ الَّذينَ يُعَدّونَ مِن أهلِ الجَزَعِ لَنا ۷۸۹ (كامل الزيارات : ص ۲۰۳ ح ۲۹۱، بحار الأنوار: ج ۴۴ ص ۲۸۹ ح ۳۱) .

  • نام منبع :
    گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدى رى‏ شهرى، تلخیص: مرتضی خوش‌نصیب
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1391
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 40902
صفحه از 1088
پرینت  ارسال به