د - مرثيه اُمّ البنين
۷۸۰.الأمالى ، شجرى - به نقل از حسن بن خضر، از پدرش، از امام صادق عليه السلام - : بر حسين عليه السلام پنج سال گريسته شد . اُمّ جعفر كِلابى (امّ البنين)، براى حسين عليه السلام مرثيه مىسراييد و مىگريست تا اين كه چشمانش نابينا شد. مروان ، حاكم مدينه، به صورت ناشناس مىآمد و پشتِ در مىايستاد و به گريه و مرثيهسرايى او گوش مىداد.۱
ه - نوحهسرايى سه ساله براى امام حسين عليه السلام
۷۸۱.دعائم الإسلام - به نقل از امام صادق عليه السلام - : براى حسين عليه السلام در طول يك سالِ كامل، شبانهروز، نوحهسرايى شد و سه سال هم [روزانه،] از همان روزى كه در آن كشته شد.
مِسوَر بن مَخرَمه ، ابو هُرَيره و بزرگانى از صحابيان پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله، به صورت پنهانى و پوشيده مىآمدند و به نوحهها گوش مىدادند و مىگريستند.۲
و - تداوم سوگوارى خاندان پيامبر صلى اللَّه عليه و آله تا كشته شدن ابن زياد
۷۸۲.كامل الزيارات - به نقل از زُراره، از امام صادق عليه السلام - : هيچ يك از زنان ما خضاب نكرد و روغنى استفاده ننمود و سُرمه نكشيد و شانه نزد ، تا اين كه سرِ عبيد اللَّه بن زياد را برايمان آوردند . ما پس از آن نيز، همواره، گريان بوديم.۳
۷۸۳.رجال الكشّى - به نقل از جارود بن مُنذِر، از امام صادق عليه السلام - : هيچ زن هاشمى از ما شانه
1.بُكِيَ الحُسَينُ عليه السلام خَمسَ حِجَجٍ ، وكانَت اُمُّ جَعفَرٍ الكِلابِيَّةُ تَندُبُ الحُسَينَ عليه السلام وتَبكيهِ وقَد كُفَّ بَصَرُها ، فَكانَ مَروانُ وهُوَ والِ المَدينَةِ يَجيءُ مُتَنَكِّراً بِاللَّيلِ حَتّى يَقِفُ ، فَيَسمَعُ بُكاءَها ونَدبَها ۷۸۳ (الأمالى ، شجرى : ج ۱ ص ۱۷۵) .
2.نيحَ عَلَى الحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ عليه السلام سَنَةً كامِلَةً ، كُلَّ يَومٍ ولَيلَةٍ ، وثَلاثَ سِنينَ مِنَ اليَومِ الَّذي اُصيبَ فيهِ، وكانَ المِسوَرُ بنُ مَخرَمَةَ وأبو هُرَيرَةَ وتِلكَ الشّيخَةُ مِن أصحابِ رَسولِ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله ، يَأتونَ مُستَتِرينَ ومُقَنِّعينَ ، فَيَسمَعونَ ويَبكونَ ۷۸۴ (دعائم الإسلام : ج ۱ ص ۲۲۷ ، بحار الأنوار : ج ۸۲ ص ۱۰۲ ح ۴۸) .
3.مَا اختَضَبَت مِنَّا امرَأَةٌ ، ولَا ادَّهَنَت ، ولَا اكتَحَلَت ، ولا رَجَّلَت ، حَتّى أتانا رَأسُ عُبَيدِ اللَّهِ بنِ زِيادٍ ، وما زِلنا في عَبرَةٍ بَعدَهُ ۷۸۵ (كامل الزيارات : ص ۱۶۷ ح ۲۱۹ ، بحار الأنوار : ج ۴۵ ص ۲۰۷ ح ۱۳) .