779
گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام

آن گاه ، از دشنامگويى به آنان ، چيزى فرو ننهاد . هنگامى كه سخنش به پايان رسيد ، على بن الحسين (زين العابدين عليه السلام) به او فرمود : «آيا كتاب خداى عزّوجلّ را خوانده‏اى؟» .
گفت : آرى .
فرمود : «آيا اين آيه را خوانده‏اى : «بگو : بر آن (رسالت) ، اجرى از شما نمى‏طلبم ، جز دوستى با نزديكانم» ؟» .
گفت : آرى .
فرمود : «آنان ، ما هستيم» .
سپس فرمود : «آيا خوانده‏اى : «و حقّ نزديكان را به آنها بده» ؟» .
گفت : آرى .
فرمود : «آنان ، ما هستيم» .
[سپس‏] فرمود : «آيا اين آيه را خوانده‏اى : «خداوند ، اراده آن دارد كه آلودگى را تنها از شما اهل بيت بزُدايد و شما را پاك و پاكيزه گرداند» ؟» .
گفت : آرى .
فرمود : «آنان ، ما هستيم» .
مرد شامى ، دستش را به سوى آسمان ، بالا برد و آن گاه سه بار گفت : خدايا ! من توبه مى‏كنم .
[سپس گفت :] خدايا ! من از دشمن خاندان محمّد ، به سوى تو بيزارى مى‏جويم و نيز از قاتلان اهل بيتِ محمّد . من قرآن را خوانده بودم ؛ امّا تا امروز ، به اين ، پى نبرده بودم .۱

1.فَاُقيموا عَلى‏ دَرَجِ المَسجِدِ حَيثُ يُقامُ السَّبايا ، وفيهِم عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ عليه السلام ، وهُوَ يَومِئَذٍ فَتىً شابٌّ ، فَأَتاهُم شَيخٌ مِن أشياخِ أهلِ الشّامِ ، فَقالَ لَهُم : الحَمدُ للَّهِ‏ِ الَّذي قَتَلَكُم وأهلَكَكُم وقَطَعَ قَرنَ الفِتنَةِ . فَلَم يَألُ عَن شَتمِهِم . فَلَمَّا انقَضى‏ كَلامُهُ ، قالَ لَهُ عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ عليه السلام : أما قَرَأتَ كِتابَ اللَّهِ عزّوجلّ ؟ قالَ : نَعَم . قالَ : أما قَرَأتَ هذِهِ الآيَةَ : «قُل لَّا أَسَْلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى‏) ؟ قالَ : بَلى‏ . قالَ : فَنَحنُ اُولئِكَ . ثُمَّ قالَ : أما قَرَأتَ : «وَ ءَاتِ ذَا الْقُرْبَى‏ حَقَّهُ) ؟ قالَ : بَلى‏ . قالَ : فَنَحنُ هُم . قالَ : فَهَل قَرَأتَ هذِهِ الآيَةَ : «إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا ) ؟ قالَ : بَلى‏ . قالَ : فَنَحنُ هُم . فَرَفَعَ الشّامِيُّ يَدَهُ إلَى السَّماءِ ، ثُمَّ قالَ : اللَّهُمَّ إنّي أتوبُ إلَيكَ - ثَلاثَ مَرّاتٍ - اللَّهُمَّ إنّي أبرَأُ إلَيكَ مِن عَدُوِّ آلِ مُحَمَّدٍ ، ومِن قَتَلَةِ أهلِ بَيتِ مُحَمَّدٍ ، لَقَد قَرَأتُ القُرآنَ فَما شَعَرتُ بِهذا قَبلَ اليَومِ ۶۳۸ (الأمالى ، صدوق : ص ۲۳۰ ح ۲۴۲ ، روضة الواعظين : ص ۲۱۰) .


گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام
778

نگاه‏هايشان به ما ، در اين حال ، خوار شده‏ايم .
شمر ، از سرِ سركشى و ناسپاسى ، در پاسخ درخواست او فرمان داد كه سرها را بر سر نيزه و در وسط كاروان ، حركت دهند و به همان حال ، آنها را از ميان تماشاگران عبور دادند تا آنها را به دروازه دمشق رساند و بر راه‏پلّه مسجد جامع ، آن جا كه اسيران را نگاه مى‏دارند ، ايستادند .۱

۶۳۴.الفتوح : حرم پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله را آوردند تا از دروازه‏اى به نام «توما» وارد دمشق كردند و سپس آنها را آوردند تا بر راه‏پلّه درِ مسجد ، آن جا كه اسيران را نگاه مى‏دارند ، ايستادند .۲

۷ / ۴

گفتگوى امام زين العابدين عليه السلام و پيرمرد شامى‏

۶۳۵.الأمالى ، صدوق - به نقل از دربان عبيد اللَّه بن زياد ، در يادكردِ آوردن اسيران - : آنان را بر راه‏پلّه مسجد ، آن جا كه اسيران را نگاه مى‏دارند ، نگاه داشتند و على بن الحسين (زين العابدين عليه السلام) هم كه در آن روزگار ، جوانى تازه‏سال بود ، ميان آنان بود . پيرمردى از شاميان ، نزد آنان آمد و به آنان گفت : ستايش ، خدايى را كه شما را كشت و هلاكتان كرد و شاخ فتنه را بُريد .

1.سارَ القَومُ بِرَأسِ الحُسَينِ عليه السلام ونِسائِهِ وَالأَسرى‏ مِن رِجالِهِ ، فَلَمّا قَرُبوا مِن دِمَشقَ دَنَت اُمُّ كُلثومٍ مِنَ الشِّمرِ - وكانَ مِن جُملَتِهِم - فَقالَت : لي إلَيكَ حاجَةٌ . فَقالَ : وما حاجَتُكِ ؟ قالَت : إذا دَخَلتَ بِنَا البَلَدَ فَاحمِلنا في دَربٍ قَليلِ النَّظّارَةِ ، وتَقَدَّم إلَيهِم أن يُخرِجوا هذِهِ الرُّؤوسَ مِن بَينِ المَحامِلِ ويُنَحّونا عَنها ، فَقَد خُزينا مِن كَثرَةِ النَّظَرِ إلَينا ونَحنُ في هذِهِ الحالِ . فَأَمَرَ في جَوابِ سُؤالِها أن تُجعَلَ الرُّؤوسُ عَلَى الرِّماحِ في أوساطِ المَحامِلِ - بَغياً مِنهُ وكُفراً - وسَلَكَ بِهِم بَينَ النَّظّارَةِ عَلى‏ تِلكَ الصِّفَةِ ، حَتّى‏ أتى‏ بِهِم إلى‏ بابِ دِمَشقَ ، فَوَقَفوا عَلى‏ دَرَجِ بابِ المَسجِدِ الجامِعِ حَيثُ يُقامُ السَّبيُ ۶۳۶ (الملهوف : ص ۲۱۰ ، مثير الأحزان : ص ۹۷) .

2.واُتِيَ بِحَرَمِ رَسولِ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله حَتّى‏ اُدخِلوا مَدينَةَ دِمَشقَ مِن بابٍ يُقالُ لَهُ : بابُ توماءَ ، ثُمَّ اُتِيَ بِهِم حَتّى‏ وَقَفوا عَلى‏ دَرَجِ بابِ المَسجدِ حَيثُ يُقامُ السَّبيُ ۶۳۷ (الفتوح : ج ۵ ص ۱۲۹ ، مقتل الحسين عليه السلام ، خوارزمى : ج ۲ ص ۶۱) .

  • نام منبع :
    گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدى رى‏ شهرى، تلخیص: مرتضی خوش‌نصیب
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1391
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 40939
صفحه از 1088
پرینت  ارسال به