۵۴۷.مثير الأحزان : هنگامى كه حاملان سر امام حسين عليه السلام به كوفه نزديك شدند ، عبيد اللَّه بن زياد در نُخَيله (همان عبّاسيّه) بود و شامگاه ، وارد شد .
و روايت شده كه نوار ، دختر مالك ، همسر خولى بن يزيد اصبحى ، گفته است : خولى با سر حسين عليه السلام به درون خانه آمد و آن را زير تَشت گذاشت و به بسترش رفت .
گفتم : چه خبر ؟
گفت : ثروت روزگار را برايت آورده‏ام ؛ سر حسين را !
گفتم : واى بر تو! مردم ، طلا و نقره آورده‏اند و تو ، سر حسين ، فرزند پيامبر خدا را آوردى ؟! به خدا سوگند ، هيچ‏گاه چيزى ، سر من و سر تو را گرد هم نمى‏آورد .
آن گاه از بسترم بيرون پريدم و نزد تَشت نشستم . به خدا سوگند ، همواره به ستون نورى كه از آسمان تا آن تَشت بود ، مى‏نگريستم و پرندگانى سپيد ديدم كه گرد آن ، بال مى‏زدند .^۱

۴ / ۲

بُرده شدن سرها به وسيله قبيله قاتل‏

۵۴۸.تاريخ الطبرى - به نقل از ابو مخنف - : هنگامى كه حسين بن على عليه السلام كشته شد ، سرهاى كسانى را كه از اهل بيت و پيروان و ياران او شهيد شده بودند، نزد عبيد اللَّه بن زياد آوردند .
[قبيله‏] كِنده ، سيزده سر آوردند كه رئيس آنها ، قيس بن اشعث بود . [قبيله ]هوازِن ، بيست سر آوردند كه شمر بن ذى الجوشن ، رئيس آنها بود . [قبيله‏] تميم ،

فصل چهارم : ماجراى سرهاى شهيدان‏

۴ / ۱

سر امام در خانه خولى‏

۵۴۶.أنساب الأشراف : عمر بن سعد ، همان روز (عاشورا) ، سر حسين عليه السلام را با خولى بن يزيدِ اصبحى از قبيله حِميَر و نيز حُمَيد بن مسلم ازدى ، به سوى ابن زياد فرستاد . آنان شب به سوى او رفتند و چون درِ كاخ را بسته ديدند ، خولى، آن سر را به خانه‏اش آورد و زير تَشتى در خانه‏اش گذاشت . او در خانه‏اش ، زنى به نام نوار ، دختر مالك حضرمى ، داشت كه پرسيد : چه خبر ؟
گفت : ثروت روزگار را آورده‏ام . اين ، سر حسين است كه همراه تو در خانه است !
زن گفت : واى بر تو ! مردم ، طلا و نقره مى‏آورند و تو ، سر فرزند دختر پيامبر خدا را آوردى ؟! به خدا سوگند ، هيچ گاه چيزى ، سر من و سر تو را گرد هم نمى‏آورد .^۱