۴

یادداشتی در باب بررسی ”قرآن شیعی"[^۱]

بی. تاد لاوسن

مترجم: محمدرضا امین[^۲]

در سال ۱۹۳۶، آرتر جفری مجموعه خود از قرائات زید بن علی (د. ۱۲۲/۷۴۰) را منتشر کرد؛ وی پسر امام چهارم و سکوت‌پیشه زین‌العابدین[[ع]] (د.ح. ۹۴/۷۱۲) بود و نام فرقه زیدی در اسلامِ شیعی از نام وی اقتباس شده است. علاقه جفری به گزینش این قرائت‌های خاص متأثر از این سه واقعیت است: ۱ـ گفته شده که وقتی ابن ندیم فِهرِست خود را می‌نوشته، نسخه‌ای از [[مصحفِ]] علی[[ع]] نزد خاندان علوی بوده است؛ ۲ـ وجود احادیثی که در آنها علی[[ع]] چنان نمایش داده می‌شود که متنِ منتشرشده توسط عثمان را به طور بی‌قید و شرط تأیید می‌کند؛ ۳ـ متن عثمانی تنها یکی از متون فراوان و رقیب بود. نظر نهایی جفری درباره مطالبی که گردآوری کرده بود، این بود که آن مطالب واقعا شباهت اندکی دارد با آن چیزی که می‌توانست یک متن متمایز شیعی تلقی گردد، یعنی ”متنی مرتبط با علی و اهل البیت