ارائه شود. ازآنجاکه این دو ویژگی در واقع در دو کفه یک ترازو قرار می‌گیرند، برای رسیدن به تعادل چاره‌ای جز آن نیست که در موارد لزوم از بار یکی کاست و به بار دیگری افزود تا خروجی نهایی به وضعیتی متعادل از لحاظ وفاداری به متن غربی و قابل فهم بودن برای خواننده فارسی برسد. بااین‌حال ازآنجاکه ماهیت این کار علمی، و نه ادبی، است ممکن است در موارد بسیاری به نظر برسد که کفه وفاداری به متون غربی سنگین‌تر است. این ناشی از بار معنایی خاصی است که بسیاری از اصطلاحات تخصصی به دوش می‌کشند و در بسیاری از مواقع نمی‌توان با شرح و بسط آنها در ترجمه مشکل را به طور فراگیر حل کرد. به همین دلیل چاره را در آن دیدیم که برای برخی اصطلاحات خاص غربی، که در سراسر کتاب کاربرد دارند، به ذکر معادل‌های فارسی‌شان اکتفا کنیم و در قسمتی جداگانه تحت عنوان «اصطلاح‌نامه» توضیح کوتاهی درباره آنها بیاوریم. آشنایی با این اصطلاحات و مفاهیم به خواننده پیگیر در زمینه پژوهش‌های غربی کمک می‌کند تا سایر متون غربی در موضوع کلی مطالعات ادیان را نیز بهتر و آسان‌تر درک کند. بنابراین پیشنهاد می‌شود پیش از شروع به مطالعه کتاب خواننده سری به این اصطلاح‌نامه بزند.
گذشته از موارد فوق، هر جا ضرورت اقتضا کرده است که کلمه یا عبارتی خارج از متن اصلی به ترجمه افزوده شود، برای رعایت امانت، آن افزوده در میان دوقلاب [[به این صورت]] آمده است. دلیل استفاده از دوقلاب این است که خود نویسندگان غربی از علامت قلاب برای افزودن توضیحاتی به متون ترجمه‌شده از عربی به زبان غربی استفاده کرده‌اند. بدین وسیله توضیحات نویسنده از توضیحات مترجم و ویراستار متمایز می‌شود.
علاوه بر اینها، در سایر موارد نیز تلاش شده متن ترجمه‌ها به دقیق‌ترین شکل بازتاب‌دهنده ویژگی‌های متون اصلی باشند. یکی از این ویژگی‌ها چگونگی کاربرد اصطلاحات اسلامی در متون غربی است. طبق یک عرف رایج در متون تخصصی به زبان‌های غربی هرگاه واژه‌ای به زبانی بیگانه در متن اصلی بیاید با حروف ایتالیک درج می‌شود تا خواننده به‌آسانی دریابد که آن واژه اصطلاحی تخصصی است که برای تأکید بر دقت ویژه نویسنده برای کاربرد آن به همان شکل اصیلش به زبان اصلی آمده است. برای مثال هرچند در انگلیسی معادل‌های فراوانی برای واژه عربی «تحریف» وجود دارد، در این
