روزبه‌روز داغ‌تر می‌شود. ناگفته پیداست که در مطالعات شیعی فرقه‌های مختلف منسوب به این مذهب مورد بررسی قرار می‌گیرند که البته یکی از آنها هم امامیه است. هرچند به نظر می‌رسد امامیه جزء آخرین فرقه‌های شیعی بوده که غربیان بدان پرداخته‌اند، امروزه عطف توجه به آن اگر بیشتر از سایر فرقه‌های شیعی نباشد، کمتر هم نیست.
در این میان، یکی از جنبه‌های مهم تشیع، و از جمله امامیه، که بیش از یک قرن است توجه محققان غربی را به خود جلب کرده، رویکرد به قرآن است. این موضوع که تقریبا از اواسط قرن نوزدهم در پژوهش‌های غربی مورد توجه قرار گرفته است، به طور خاص با مسئله تحریف و قرائات گره خورده و تبدیل به یکی از چالشی‌ترین موضوعات در حوزه مطالعات شیعی شده است. چراکه در واقع نخستین جرقه‌های پژوهش‌های غربی درباره رویکرد شیعه به قرآن در سال ۱۸۴۲ با بحث تحریف زده شد. این موضوع تا همین امروز یکی از مباحث داغ پژوهشی در شیعه‌پژوهی غربی باقی مانده است. البته بحث از تحریف در موارد بسیاری ضمن بحث از قرائات مطرح شده و به همین دلیل این دو موضوع غالبا درهم‌تنیده و به هم پیوسته‌اند. در کنار این مباحث، موضوع مصاحف شیعی نیز دور از توجه قرآن‌پژوهان نمانده است؛ هرچند به این موضوع دیرتر و کمتر پرداخته‌اند.۱
مجموعه حاضر با گلچین کردن مهم‌ترین نگاشته‌های علمی غربیان از آغاز تا زمان تدوین این اثر، در پی آن است که خوانندگان فارسی زبان را در جریان کهن‌ترین تا جدیدترین تلاش‌ها، دستاوردها و دیدگاه‌های قرآن‌پژوهان مغرب‌زمین درباره این موضوع قرار دهد.
مقالات این مجموعه
بر اساس توضیحات بالا، کتاب حاضر در دو بخش اصلی (تحریف و قرائات؛ مصاحف) شامل ۹ مقاله تدوین شده است که در رأس آنها یک مقاله به عنوان درآمد آمده است. این درآمد، مقاله‌ای از پاول زاندر درباره جایگاه قرآن در مقایسه با جایگاه امام از نگاه شیعه امامیه است.
بخش اول دربرگیرنده ۶ مقاله با موضوع تحریف و/یا قرائات است. در این مقالات، به
