آنان را به اطاعت از خدا و رسولش دعوت می‌کند، این صفات اخلاقی را برای آنان بر می‌شمرد.
از مجموع سه فضیلت اخلاقی یاد شده «احسان» شکل می‌گیرد و عامل به این رفتارها «محسن» (نیکوکار) و البته محبوب خداست.
تفاوت ارزش «کظم غیظ» و «عفو»
فروخوردن خشم، بسیار دشوار است و به همین علت ارزش بالایی دارد. ارزش تسلط بر نفس خود هنگام خشم، در حدیثی از امام علی علیه السلام هویداست. امام علیه السلام برای فرزندش امام حسن علیه السلام فروخوردن غیظ را به نوشیدن جرعه‌ای از شربت تشبیه می‌کند و می‌فرماید: «غیظ خود را فرو بخور؛ زیرا من جرعه‌ای از نظر حُسن عاقبت، شیرین‌تر و لذیذتر از آن ندیدم».۱ خشم اگر فرو خورده نشود و فرصت عرض اندام یابد، چنان آتشی بر پا می‌سازد که تنها میوه‌اش ندامت، حسرت و تأسف است. فروخوردن خشم، تلخ است اما بدان دلیل که با تسلط بر آن جلوی بسیاری از رفتارهای زشت و نزاع‌ها و مصیبت‌ها سد می‌شود، ارزش دارد و تلخی آن گواراست.۲
اما «عفو» از «کظم غیظ» ارزشمند‌تر است؛ زیرا انسان دشواری فروخوردن خشم را بر خود هموار می‌کند که خود و دیگران را به سختی و مصیبت مبتلا نسازد اما آن گاه که می‌بخشد، نیکی و احسان خالص انجام داده و بزرگواری نموده است.۳ به علاوه، مرتبه عفو بعد از کظم
