آشکارا با حیوانات، بخشی از نتایجِ از بین رفتن حد و مرز ارتباط پسر و دختر و منع حجاب است. متأسفانه اگر برخی از این ناهنجاری‌ها در جوامع اسلامی هم آشکار شده است، ناشی از دنباله‌روی از جوامع سکولار و بی اعتقادی یا پایبند نبودن به حجاب به مفهوم عام آن است.
بی‌گمان این رفتارهای شنیع و غیر انسانی در جوامع غربی به پایان راه خود نرسیده است و حرص و ولع انسان برای لذّت جنسی از یک سو، و عادی شدن مصادیق فوق‌‌الذکر فحشا از سویی دیگر، او را به ابداع راهکارهای دیگری که شنیع‌تر از آنچه تا کنون رایج شده است وادار می‌کند و تنها راهکارِ محافظت از حرمت انسانیت آن است که مجدداً به دامن حجاب بازگردند تا از این رهگذر بتوان انسان را به لذّت‌جویی و کام‌یابی پاک از همسر خویش و در حریم منزل شخصی خود قانع ساخت و او را از اسارت دیوِ سرکش و لجام‌گسیخته شهوت، رهایی بخشید. این جاست که فلسفه حجاب و پوشش زن و مرد، محدود بودن روابط زن و مرد، مستور بودن زنان از ارتباط با نامحرمان و نگاه آنان، و ارتباط حداقلی مبتنی بر حدود شرعی و اخلاقی آشکار می‌گردد. امام علی علیه السلام در باره زیبایی خداداد می‌فرماید:
زَکاةُ الجَمالِ العَفافُ.۱
زکات زیبایی، پاکدامنی است.
خدای متعال در آیه‌ای دیگر لزوم حجاب و پوشش کامل را برای آن دسته از زنانی که پا به سن گذاشته و یائسه شده‌اند، به سبب تخفیف بر آنها بر‌می‌دارد و می‌فرماید:
