برای آنها جدید است. البته خداوند در این آیه و آیات مشابه، لذّت بهشتیان را از این نعمت، به دلیل مستور و محفوظ بودن همسران بهشتی از چشم نامحرمان می‌داند، نه به اشتراک گذاشتن آن‌ها. لذا در سوره الرحمن می‌فرماید:

(فیهِنَّ خَیراتٌ حِسانٌ حُورٌ مَقْصُوراتٌ فِی الْخِیام).^۱
در آنها همسرانی خوش‌صورت و نیکوسیرت است، حوریانی که در سراپرده‏های خود مستورند.

علامه طباطبایی در تفسیر این آیه می‌نویسد: «”خیام“ جمع ”خیمه“ است که در زبان فارسی نیز به آن خیمه گویند. این که فرمود ”حوریان مقصور در خیمه‏هایند“ معنایش این است که آنان از دستبرد اجانب محفوظ‌اند، زنانی مبتذل نیستند تا غیر شوهرانشان نیز بتوانند آنها را تماشا و از آنان کام‌جویی کنند».^۲ بنابراین مردان آنها هم راهی برای رؤیت یا کام‌جویی از همسر دیگری ندارند.

پس اگر با اشتراک گذاشتن بهره‌مندی و لذّت‌جویی از زنان، دستیابی به لذّت پاک و حداکثری ممکن بود، خداوند از فراهم آوردن آن در بهشت و تجویز آن ناتوان نبود و کسی یارای مخالفت یا عیب‌جویی نداشت. در پایان می‌توان نتیجه گرفت که راهکار کامیابی پاک و هر چه بیشتر، جز از رهگذر حجاب و پوشش بدن و نگاه برای مرد و زن، شدنی نیست و راه جلوگیری از تکراری شدن لذّت‌ها، انحصاری بودن همسر و مستور ماندن از نگاه دیگران است.

(فیهِنَّ قاصِراتُ الطَّرْفِ لَمْ یطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَانٌّ).^۱
در آنها همسرانی است که چشم به غیر از شوهران خود نیفکنده‌اند و هیچ انسانی پیش از آن هم با آنان تماس نداشته است.

کلمه «طرف» به معنای «کاسه چشم» است و مراد از «کوتاهی طرف» این است که همسران بهشتی به شوهران خود اکتفا می‏کنند و چشم‌داشتی به دیگران ندارند، هرگز کسی با او مراوده‌ای نداشته یا همسر دیگری نبوده‌ است.^۲

همسردوستی، محفوظ و مستور بودن زنان بهشتی از نگاه مردان بیگانه و نیز عدم امکان نگاه آنان به مردی جز همسر خود، بارها و با تعابیر مختلف در قرآن کریم بیان شده است. یکی از تعابیر قرآنی «باکِرِه بودن همیشگی زنان بهشتی» است؛ یعنی آنان هر بار که در کنار همسر خود قرار می‌گیرند باکره هستند.^۳ بیشتر مفسران مقصود از واژه «ابکاراً» را در آیه (فجعلناهنّ ابکاراً) باکره بودن یا دوشیزه بودن دانسته‌اند اما این واژه از ریشه «بکر» و به معنای جدید، تازه و اولین مرتبه نیز به کار رفته است.^۴ لذا نگارنده گمان می‌کند یکی از معانی این آیه این است که همسران بهشتی، همیشه برای شوهرانشان جدید و تازه‌اند و هیچ گاه برای آنان تکراری، عادی یا کهنه نمی‌شوند و هرگز به فکر همسری جدید نخواهند بود؛ زیرا همواره همسرشان