1.انسان: ۱۲: (وَ جَزاهُمْ بِما صَبَرُوا جَنَّةً وَ حَریراً)؛ و پاداش آن صبر کامل بر ایثارشان باغ بهشت و لباس حریر بهشتی لطف فرمود.

2.فرقان: ۷۵: (أُوْلئِک یجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِما صَبَرُوا وَ یلَقَّوْنَ فیها تَحِیةً وَ سَلاماً)؛ اینها کسانی هستند که به خاطر صبرشان قصرهای بهشتی پاداش گیرند و با تحیت و سلام همدیگر را ملاقات می‏کنند.

3.(وَ لَنَجْزِینَّ الَّذینَ صَبَرُوا أجْرَهُمْ بِأحْسَنِ ما کانُوا یعْمَلُونَ)؛ و البته به اهل صبر، پاداشی خیلی بهتر از آنچه را که انجام داده‏اند خواهیم داد.

4.(وَ جَعَلْنا مِنْهُمْ أئِمَّةً یهْدُونَ بِأمْرِنا لَمَّا صَبَرُوا وَ کانُوا بِآیاتِنا یوقِنُونَ).

5.ر.ک: المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۵۶، ص۲۶۶.

6.رجوع کنید به بحث توکل.

1.بقره: ۱۵۵: (وَ لَنَبْلُوَنَّکمْ بِشَی‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأمْوالِ وَ الْأنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرینَ)؛ و البته شما را به چیزی مانند ترس و گرسنگی و نقصی در مال‏ها و جان‏ها و محصولات می‏آزماییم و تو ای رسول ما صابران را مژده بده.

2.هود: ۱۱۵: (وَ اصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لا یضیعُ أجْرَ الْمُحْسِنینَ)؛ ای پیغمبر! صبر و بردباری پیشه‏گیر و بدان که خداوند پاداش نیکوکاران را تضییع نمی‌نماید؛ یوسف: ۹۰: (إِنَّهُ مَنْ یتَّقِ وَ یصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لا یضیعُ أجْرَ الْمُحْسِنینَ)؛ البته هر کس پرهیزکاری و صبر پیشه کند خداوند مزد نیکوکاران را ضایع نمی‌کند.

3.نحل: ۱۱۰: (ثُمَّ إِنَّ رَبَّک لِلَّذینَ هاجَرُوا مِنْ بَعْدِ ما فُتِنُوا ثُمَّ جاهَدُوا وَ صَبَرُوا إِنَّ رَبَّک مِنْ بَعْدِها لَغَفُورٌ رَحیمٌ)؛ پس از اینها، خدایت به آنان که بعد از عذاب دیدن هجرت کرده و سپس جهاد کرده و استقامت ورزیده‏اند، آمرزنده و مهربان است.

4.مؤمنون: ۱۱۱: (إِنِّی جَزَیتُهُمُ الْیوْمَ بِما صَبَرُوا أنَّهُمْ هُمُ الْفائِزُونَ)؛ امروز پاداش شکیبایی آنان را می‏دهم چرا که آنها رستگارانند.

5.فصلت: ۳۵: (وَ ما یلَقَّاها إِلأ الَّذینَ صَبَرُوا وَ ما یلَقَّاها إِلأ ذُو حَظٍّ عَظیمٍ)؛ بدین بزرگواری کسی نمی‏رسد مگر اهل شکیبایی باشد. بدین مقام نمی‏رسد مگر آن که حظّ بزرگی داشته باشد.