حدّ عالی آن شکل میگیرد و نه دیگران به عزّتمندی او در حد کمال اعتراف میکنند. شاهد این برداشت، سخن امام علی علیه السلام است که میفرماید:
العلم عزّ، الطاعة حرز.۱
دانش، عزّت (توانمندی) است و اطاعت (از خدا)، نگهدارنده.
همچنین در بیان دیگری میفرماید:
لا عزّ اشرف من العلم.۲
عزّتی (توانمندی) برتر از دانش نیست.
بنابراین دانش، انسان را توانمند میکند، احساس خودتوانمندی را در درونش شکل میدهد، به او جرأت تصمیمگیری میدهد و تصمیماتش را خردمندانه و حکیمانه میسازد. این توانمندی حکیمانه که منشأ آن علم و دانش است، باعث عزّت در نظر مردم و بلندی جایگاه در دیدگان آنان میشود. ازاینرو قرآن کریم نتیجه حاصل از دانش را توانمندی در نظر همنوعان میداند و میفرماید:
(يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ ءَامَنُوا مِنكُمْ وَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَـٰـتٍ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ).۳
خداوند از بین شما آنان را که ایمان آوردهاند و کسانی را که دانش آموختهاند، به درجاتی بالا برد، و خداوند به آن چه عمل میکنید آگاه است.