مقدّمه

بخش بزرگی از آموزه‌های اسلامی، اعم از آیات قرآن کریم و احادیث معصومان:، به موضوع «اخلاق» اختصاص یافته است. فراوانی آموزه‌های اخلاقی در قرآن و حدیث و سیره، علاوه بر نمودار ساختن اهمّیت اخلاق در زندگی بشر، این حقیقت را که پیامبر ختمی مرتب صلی الله علیه و آله فلسفه رسالتش را برای تمام کردن مکارم اخلاق دانسته، به عیان آشکار می‌سازد. از ویژگی‌های اخلاق همین بس که فطرت‌های سالم و سرشت‌های پاک را به سوی خود جذب می‌کند و به قوم و ملّت و مذهبی اختصاص ندارد. از این رو، خوشایند هر کسی است که در پی احیای ارزش‌های اخلاقی باشد و برای نهادینه کردن آنها در وجود خویش و دیگران بکوشد.

قرآن کریم، بیش از نیمی از آیاتش به اخلاق و رفتارهای اخلاقی ارتباط دارد و راه چگونه زیستن را پیش روی بشر ترسیم کرده است. اهتمام قرآن کریم به اخلاق و به دنبال آن، توجّه پیشوایان دینی به آن، وظیفه سنگینی را بر دوش علمای دین نهاده است تا در راستای ادای دَین خود به این کتاب آسمانی و شکرگزاری از ارشاد و راه‌نمایی‌های