چگونگى بهره گيرى از قرآن در گفتمان

يكى از روش هاى گفتمان با قرآن ، بهره گيرى از آيات قرآنى در هنگام استدلال است؛ ولى گفتمان با قرآن ، در اين روشْ منحصر نيست . نوع ديگرى از گفتمان با قرآن وجود دارد و آن ، بهره گيرى شيوه هايى است كه قرآن در مجادله هايش با مشركان و اهل كتاب به كار گرفته است .
شكل ديگر گفتمان با قرآن ، بهره گيرى از آموزه هاى قرآنى به طور غير مستقيم و روند استدلال به معارف قرآنى ، بدون يادكرد از آيه اى معيّن در ضمن استدلال است .
در آغاز ممكن است شخص ، مطلب مشخّصى را از قرآن كريم بيرون بكشد و آن گاه ، انديشه خويش را براى بيان برهان عقلى بر پايه همان مطلب ، به كار اندازد.
عنوان «رهنمود جويى از قرآن» ، هر سه اين شيوه ها را در بر مى گيرد و لازم نيست كه به همان روش اوّل ، يعنى بهره گيرى از آيه اى خاص در ضمن استدلال ، بسنده شود . حتّى در پاره اى از فضاهاى ويژه ، بهره گيرى