طبيب هاى دانايى كه بيمارى ها را خوب مى شناختند و درمان آنها را كاملاً مى دانستند و در اين فن ماهر بودند و مُردند و چه بسا كسانى كه اصلاً طب نمى دانستند و مدّت ها پس از آنان زندگى كردند .
با فرا رسيدن هنگام مرگ ، علم طب براى آن طبيب ، سودى نداشت، و با فرا نرسيدن آن هنگام، ندانستن طب، براى اين يكى زيان آور نبود .
آفريننده شُرور
مادّى : بگو بدانم كه آيا خداوند در آفرينش، همتا دارد و يا در اداره كردن جهان ، كسى با او در ستيزه است ؟
۰.امام عليه السلام :نه .
مادّى: پس ، آفريننده شُرور كيست ؟ درندگان زيانبخش، جانوران خطرناك، زشت رويان فراوان، كِرم، پشه، مارها و عقرب ها را كه آفريده است ، در صورتى كه به عقيده شما خداوندْ چيزى را بيهوده نيافريده و آفرينش هر چيز، براى غرض و هدف و فايده اى است؟
۰.امام عليه السلام :آيا به نظر تو دارويى كه از عقرب تهيه مى شود ، براى درد مثانه و از بين بردن سنگ آن ، مفيد نيست ؟
و آيا بهترين ترياق ، از گوشت افعى تهيه نمى شود ؟
و آيا گوشت افعى براى كسى كه مبتلا به جذام است ، نافع نيست ؟
و آيا كِرم سرخى كه از زير زمين به دست مى آيد ، براى درمان خوره سودمند نيست ؟
مادّى : چرا ، همين طور است. توجّه نداشتم كه همين موجودات نامبرده ، نقش بسيار مهمى در زندگى انسان دارند .