۰.امام عليه السلام :براى ادامه زندگى و تأمين معاش خانواده، جِد و جهد ، ضرورى است و آنها كه براى فراهم كردن وسايل زندگى خود كار مى كنند ، از مخلوقات خوب خدا هستند و به ندرت اتفاق افتاده كه بين اين گونه اشخاص، حريص يافت شود .
آنهايى كه حرص جمع آورى مال دارند، از طبقه اى ديگر هستند و آنچه آنها را حريص مى كند ، اين است كه در مدّتى كم، مال فراوان به دست آورند و چون نمى توان فقط با زحمت كشيدن و به دست آوردن رزق مشروع ، در مدّتى كم توانگر شد، اين اشخاص از طرق غير مشروع در مدّتى كم داراى مال زياد مى شوند .
به دست آوردن مال فراوان در مدّت كم، به آنها نشان مى دهد كه مى توان باز در مدّتى كم، به همان ترتيب، همان اندازه مال به دست آورد .
دو يا سه بار كه به اين ترتيب مال فراوان به دست آوردند ، براى جمع آورى مال طورى حريص مى شوند كه ديگر تا پايان عمر، هيچ كار ثابت و آرزويى غير از گرد آوردن مال ندارند، و اينها كسانى هستند كه خداوند درباره آنها گفته است : «آن كه ثروت جمع كرد و آن را شماره نمود» ^۱ و بزرگ ترين لذت زندگى آنها ، جمع آورى مال و شمردن زر و سيم است ... .

۰.امام عليه السلام :بلى ، اى جابر!

جابر : بنابراين، تا پايان جهان هيچ واقعه تازه اى در دنيا اتفاق نخواهد افتاد .

۰.امام عليه السلام :آرى، براى خدا هيچ واقعه تازه اى اتفاق نمى افتد؛ ولى براى موجودات جهان و از جمله انسان ، حوادثى كه پيش مى آيد ، تازه جلوه مى كند و حتى تغيير فصول برايش تازه است؛ زيرا دو بهار را از هر جهت ، مشابه نمى بيند .

جابر : آيا ممكن است كه يكى از موجودات دنيا مطيع قواعدى كه خداوند براى اين جهان وضع كرده است ، نباشد و نافرمانى كند؟ ^۱

۰.امام عليه السلام :نه ، امكان ندارد. حتى مورچه و كوچك تر از آن ،تسبيح موجوداتى كه در نظر ما بى جان هستند [ ولى جنب و جوش حياتى آنها بيش از ماست ، ]اطاعت از قوانينى است كه خداوند براى اداره جهان برقرار كرده است .

زراَندوزان

جابر : وضع كسانى كه براى جمع آورى ثروت حريص هستند ، در جهان ديگر چگونه است ؟