به بیان دیگر، آیه مذکور بر تمامی آیات بیانگر حدود غیر از قصاص نفس حکومت دارد و باید در پرتو و با توجه به آن تفسیر گردند و نباید تزاحمی با آن پیدا کنند. در جرم سرقت، حق مالی از شخصی تضییع شده است که با مال قابل جبران است و باید مجرم نیز تنبیه گردد اما اجرای این حد نباید مستلزم تضییع حق الهی و حق حیات فرد گردد؛ زیرا قطع کامل دست از شانه یا از آرنج یا از کف دست اساس توان و اقدام وی را در تطهیر، حفظ تعادل در حالت سجده و امور معاش دچار ضعف و سستی میکند. این از دقت و لطف خداوند در اجرای مجازات حکایت دارد که اصل تناسب مجازات با جرم و رعایت کرامت انسانی را توأمان با یکدیگر لحاظ کرده است.
ادله اعتبار
اعتبار فرآیندی است که بعد از تبیین دلالت حدیث به منظور سنجش اصالت متن آن صورت میپذیرد تا میزان انطباق آن با سایر منابع معرفتی و آموزههای دینی روشن گردد. اعتبار یکی از دغدغههای اصلی عالمان اسلامی است؛ زیرا مسأله استناد نظریه به دین مشروط به احراز آن است و در هر یک از دانشهای اسلامی دارای معیارهای خاص خود است.۱ احادیث فاقد سندِ معتبر را میتوان با نقد دلالی و آزمودن محتوای آن بر پایه معیار قرآن، سنّت معتبر و سایر دادههای معتبر و متناسب با مضمون حدیث، کشف اعتبار کرد. رهیافت نگارنده در اعتبارسنجی، فرامذهبی است. از این رو، از استدلال به دلیل عصمت یا امامت در اثبات اعتبار حدیث مورد بحث خودداری شده است و بر این فرضیه تأکید دارد که اعتبار محتوایی احادیث غرر اهل بیت علیهم السلام - که در فضای جدلی- مناظره‌ای صادر شدهاند - به انضمام خود احادیث آنان است که ضرورت دارد این اعتبار درونی و دلالی واکاوی شود.
فراتر از ادله کلامی عصمت و امامت - که در مذهب امامیه برای اعتبار آموزههای روایی اهل بیت علیهم السلام اقامه میشود - میتوان ادله ذیل را برای اعتبار دلالی حدیث تفسیر العیاشی از
