حدیث و تفسیر اهل بیت علیهم السلام نشر دادهاند. از مهمترین آنها میتوان به مقالاتی چون «طرحی نو در غنای احادیث تفسیری اهل بیت علیهم السلام»، «تفسیر روایی به روایتی دیگر»، «نقش روایات در فهم آیات»، «روایات تفسیری شیعه: گونه‌شناسی و حجیت»، «روایات تفسیری ابن ولید»،... اشاره کرد. شایان ذکر است که بررسی آماری منشورات دارالحدیث نشان میدهد که در میان مراکز پژوهشی و آموزشی ایران، دارالحدیث نقش و سهم بالاتری در تولید علم در عرصه تفسیر روایی داشته است.
ج - طیف استادان رشته علوم قرآن و حدیث
شماری از استادان حوزوی و دانشگاهی ایران - که بعد از انقلاب تا کنون در رشتههای علوم قرآن، علوم حدیث و تفسیر در دانشگاهها تدریس داشتند - به اقتضای تدریس و تحقیق نگاشتههایی را بیشتر به شکل مقاله در گونه‌شناسی روایات تفسیری در مجلات مختلف منتشر کردهاند. جدیترین مقالات و کتابها در این عرصه از استادان دانشگاههای تهران، امام صادق علیه السلام، علوم اسلامی رضوی، قرآن و حدیث، فردوسی مشهد، مؤسسه امام خمینی رحمه الله، دانشگاه قم و دانشگاه کاشان منتشر شده است. در این میان بیشترین پایان نامههای مرتبط با تفسیر روایی در دو دانشگاه قرآن و حدیث و دانشگاه قم به سامان رسیده است. در بخش بعدی به ارزیابی منشورات هر سه جریان یاد شده در گونه‌شناسی روایات تفسیری خواهیم پرداخت.
نظریه معیار
نظریه معیار نگارنده مبتنی بر یک ضرورت و رهیافت است که ابتدا به تقریر این دو مهم میپردازیم که در فهم نظریه نقش آفریناند. سپس به طرح مؤلفههای اصلی نظریه خواهیم پرداخت. پیشتر در بخش پیشینه پژوهش گذشت که سه جریان پژوهشی در ایران بعد از انقلاب اسلامی به عرضه آثار علمی در تفسیر روایی پرداختهاند. بررسی نگرش آثار شاخص این سه جریان به گونه‌شناسی روایات تفسیری نشانگر این نتایج است:
- در بیشتر این پژوهشها به مباحث نظری چون چیستی، اصول و قواعد گونه‌شناسی
