التهاب و نگرانی است و وظیفه‌ای سنگین بر دوش خود احساس میکند که ممکن بود در اثر این فشارها جان تهی کند. این تبیین از آیه در روایت امام باقر علیه السلام چنین آمده است:
۰.... فأمر فرعون بأخذه فأخذ التابوت و رفع إلیه، فلما فتحه وجد فیه صبیا، فقال: هذا إسرائیلی و ألقى اللّٰه فی قلب فرعون لموسى محبة شدیدة، و کذلک فی قلب آسیة و أراد فرعون ان یقتله فقالت: آسیة لا تقتله (عَسَىٰ أَن يَنفَعَنَا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَدًا وَ هُمْ لَا يَشْعُرُونَ)، انه موسى، و لم یکن لفرعون ولد. فقال: إئتوا ظئرا تربیه فجاؤوا بعدة نساء قد قتل أولادهن فلم یشرب لبن أحد من النساء و هو قول اللّٰه: (و حرمنا علیه المراضع من قبل) و بلغ أمه ان فرعون قد اخذه فحزنت و بکت، کما قال اللّٰه: (و أصبح فؤاد أم موسى فارغا)، یعنی کادت ان تخبر بخبره أو تموت، ثم ضبطت نفسها، فکان کما قال اللّٰه عز و جل: (لَوْلَا أَن رَّبَطْنَا عَلَىٰ قَلْبِهَا لِتَكُونَ مِنَ ٱلْمُؤْمِنِينَ)...۱
روشن است که این روایت، تفسیری متفاوت با آرای مفسران و البته دقیق و متناسب با سیاق آیه ارائه کرده است. بر پایه روایت مادر موسی علیه السلام در این بخش از داستان آرام نیست و این امر کاملاً طبیعی است و همچنین، فاقد عقل نیز نیست، بلکه به وظیفه مادری خویش میاندیشد. لذا آرای مفسرانی که وی را واجد آرامش یا فاقد عقل و صبر دانستهاند، با تفسیر روایت امام باقر علیه السلام از آیه سازگاری ندارد. شایان ذکر است که در برخی از قرائات تفسیری «فارِغاً» در (أَصْبَحَ فُؤادُ أُمِّ مُوسى فارِغاً) به «فزعاً» و «قرعاً» و «فرغاً» تفسیر شده است که همگی با تفسیر روایت مذکور همسویی دارند؛ زیرا فزع حالتی روانی و برآیند شدّت حزن و نگرانی است و قرع نیز به حالت تهی شدن سر از موی گویند و فرغ نیز به معنای هدر رفتن شیء در اثر پر شدن گویند.۲
قتل پیامبران
ممکن است از ظاهر آیه (ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُوا يَكْفُرُونَ بِٔايَاتِ ٱللَّهِ وَ يَقْتُلُونَ ٱلنَّبِيِّينَ بِغَيْرِ ٱلْحَقِّ ذَٰلِكَ بِمَا عَصَوا وَّكَانُوا يَعْتَدُونَ)۳ چنین به نظر آید که بنی اسرائیل به طور مستقیم اقدام به
