مقدّمه
متون دینی (قرآن و حدیث) که از منبع وحی سرچشمه میگیرند، بر پایه یک انسانشناسی دقیق و مطابق واقع، قرار دارند. این حقیقت، قابلیت بسیار بالایی به متون دینی برای تولید علم و نظریهپردازی میدهد. پژوهشهای روانشناختی در متون دینی، اگر به صورت روشمندانه و عالمانه صورت پذیرند و از التقاط و اهمالکاری به دور باشند، میتوانند به شکلگیری دانش روانشناسی اسلامی کمک کنند. آنچه مهم است، این که باید این حقیقت را باور داشت و بر اساس آن عمل نمود. امروزه با رویکرد مجدّد روانشناسان به دین و با ظهور روانشناسان مثبتگرا، این امر بر بسیاری از دیرباوران نیز روشن شده است.
گروه روانشناسی اسلامیِ دار الحدیث، با اعتقاد به ظرفیت بالای متون دینی در حوزه روانشناسی، رسالت خود را بر شناسایی، تبیین و عرضه آموزههای روانشناختیِ اسلام قرار داده است. مسئله «لذّت» یکی از ابعادِ موضوع پُردامنه «شادکامی» است که در این نوشتار، پژوهش گردید تا جایگاه لذّت از دیدگاه اسلام و نقش آن در شادکامی مشخّص گردد. با این پژوهش، تا حدودی تفاوت میان دیدگاه اسلام با روانشناسی مثبتگرا نیز مشخّص میشود. پژوهشگر این نوشتار، جناب