۴۵۹.امام صادق عليه السلام:هر گاه ماه رمضان بود ، امام سجّاد عليه السلام جز به دعا و تسبيح و استغفار و تكبير ، سخنى نمى گفت.
۴۶۰.امام رضا عليه السلام:هر كس مى خواهد از گناهى توبه كند ، در ماه رمضان از آن گناه به آستان الهى توبه كند ، كه آن ، ماه توبه و بازگشت و ماه آمرزش و رحمت است و هيچ شبى از شب هاى آن نيست ، مگر آن كه خداوند در آن شب ، آزادشدگانى از آتش دارد كه همه آنان به سبب گناهانشان ، مستحقّ آتش اند.
ر . ك : ص ۶۱ (مجموعه بركات و ويژگى هاى ماه رمضان) .
ص ۱۶۱ (آمادگى براى ميهمانى خدا) .
ص ۱۸۷ (اسباب آمادگى براى ميهمانى خدا ، توبه ، پيش از فرا رسيدن ماه رمضان) .
۲ / ۶
زياد دعا خواندن و ذكر گفتن
قرآن
« و چون بندگان من از تو درباره من پرسند ، پس به يقين ، من نزديكم ؛ دعاى نيايشگر را آن گاه كه مرا بخواند ، اجابت مى كنم. پس ، مرا اجابت كنند و به من ايمان آورند؛ باشد كه به راه حق درآيند» .
حديث
۴۶۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در دعاى شب هشتم ماه رمضان ـ :خداوندا! اين ، ماه توست ؛ ماهى كه بندگانت را فرمان داده اى در آن تو را بخوانند و اجابت دعايشان را بر عهده گرفته اى و گفته اى : «و چون بندگان من از تو درباره من پرسند ، پس به يقين ، من نزديكم ؛ دعاى نيايشگر را آن گاه كه مرا بخواند ، اجابت مى كنم» .
