۴۲۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس روزه دارى را افطارى دهد ، مثل پاداش و هر عمل خوبى كه روزه دار با نيروى آن غذا انجام مى دهد ، بدون آن كه از پاداشش چيزى كم شود ، براى افطارى دهنده است.

۴۲۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :افطارى دادنت به برادر مسلمانت و خوش حال كردن او ، پاداشى بزرگ تر از روزه دارى تو دارند.

۴۲۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ خطاب به على عليه السلام ـ :اى على! مؤمن در دنيا سه خوش حالى دارد: ديدار برادران ، افطارى دادن به روزه دار ، و تهجّد در آخر شب.

۴۲۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس مؤمنى را در ماه رمضان افطارى دهد ، پاداش كارش [ پاداشى برابر با پاداش ]آزاد كردن بنده و [نيز] آمرزش گناهان گذشته اوست. پس اگر بجز جرعه اى شير يا جرعه اى آب گوارا و خرما به روزه دارى افطارى ندهد و بيش از اين هم نتواند ، خداوندْ همان پاداش را به او مى دهد.

۴۲۶.شعب الإيمان ـ به نقل از سلمان ، از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ :«هر كس در ماه رمضان ، از درآمد حلالْ به روزه دارى افطارى دهد ، در همه شب هاى رمضان ، فرشتگان بر او درود مى فرستند و شب عيد فطر ^۱ جبرئيل با او دست مى دهد و هر كس كه جبرئيل با او دست دهد ، اشكش زياد و دلش نازك مى شود».
مردى گفت : اى پيامبر خدا! اگر كسى آن را نداشت؟ فرمود: «يك لقمه نان» .
گفت : اگر آن را هم نداشت؟ فرمود: «يك مشت غذا».
گفت : اگر آن را هم نداشت؟ فرمود: «جرعه اى شير».
گفت : اگر آن را هم نداشت؟ فرمود: «يك جرعه آب».

۴۲۲.عنه صلى الله عليه و آله :مَن فَطَّرَ صائِما كانَ لَهُ مِثلُ أجرِهِ مِن غَيرِ أن يَنقُصَ مِنهُ شَيءٌ ، وما عَمِلَ بِقُوَّةِ ذلِكَ الطَّعامِ مِن بِرٍّ . ^۱

۴۲۳.عنه صلى الله عليه و آله :فِطرُكَ لِأَخيكَ المُسلِمِ وإدخالُكَ السُّرورَ عَلَيهِ أعظَمُ أجرا مِن صِيامِكَ . ^۲

۴۲۴.عنه صلى الله عليه و آله ـ لِعَلِيٍّ عليه السلام ـ :يا عَلِيُّ ، ثَلاثُ فَرَحاتٍ لِلمُؤمِنِ فِي الدُّنيا : لِقاءُ الإِخوانِ ، وتَفطيرُ الصّائِمِ ، وَالتَّهَجُّدُ مِن آخِرِ اللَّيلِ . ^۳

۴۲۵.عنه صلى الله عليه و آله :مَن فَطَّرَ مُؤمِنا في شَهرِ رَمَضانَ كانَ لَهُ بِذلِكَ عِتقُ رَقَبَةٍ ومَغفِرَةٌ لِذُنوبِهِ فيما مَضى ، فَإِن لَم يَقدِر إلاّ عَلى مَذقَةِ لَبَنٍ فَفَطَّرَ بِها صائِما أو شَربَةٍ مِن ماءٍ عَذبٍ وتَمرٍ لا يَقدِرُ عَلى أكثَرَ مِن ذلِكَ ، أعطاهُ اللّهُ هذَا الثَّوابَ . ^۴

۴۲۶.شعب الإيمان عن سلمان عن رسول اللّه صلى الله عليه و آله :«مَن فَطَّرَ صائِما في رَمَضانَ مِن كَسبٍ حَلالٍ صَلَّت عَلَيهِ المَلائِكَةُ لَيالِيَ رَمَضانَ كُلَّها ، وصافَحَهُ جَبرَئيلُ عليه السلاملَيلَةَ الفِطرِ ^۵ ، ومَن صافَحَهُ جَبرَئيلُ تَكثُرُ دُموعُهُ ويَرِقُّ قَلبُهُ» .
فَقالَ رَجُلٌ : يا رَسولَ اللّهِ ، أ رَأَيتَ مَن لَم يَكُن ذاكَ عِندَهُ؟ قالَ : «فَلُقمَةُ خُبزٍ» .
قالَ : أ فَرَأَيتَ مَن لَم يَكُن ذاكَ عِندَهُ؟ قالَ : «فَقَبضَةٌ مِن طَعامٍ» .
قالَ : أ فَرَأَيتَ مَن لَم يَكُن ذاكَ عِندَهُ؟ قالَ : «فَمَذقَةٌ مِن لَبَنٍ» .
قالَ : أَ فَرَأَيتَ مَن لَم يَكُن ذاكَ عِندَهُ؟ قالَ : «فَشَربَةٌ مِن ماءٍ» . ^۶