۱۱۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خواب روزه دار ، عبادت است ؛ سكوتش تسبيح است ؛ عملش دو برابر است ؛ دعايش مستجاب است و گناهش آمرزيده است .
۱۱۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بر روزه دار ، قلم [ثبت گناهان] جارى نمى شود ۱ تا آن كه افطار كند ، [البتّه] تا وقتى كه آنچه روزه را باطل مى كند ، انجام نداده باشد .
۱۱۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند مى فرمايد : «... روزه دار ، دو خوش حالى دارد : يكى خوش حالى او ، هنگامى كه افطار مى كند ؛ و ديگرى خوش حالى او هنگامى كه با پروردگارش ديدار مى نمايد» .
۱۲۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :روزه دار ، دو خوش حالى دارد : خوش حالى او به هنگام افطارش ، و خوش حالى او در روز قيامت ، [آن گاه] كه منادى ندا مى دهد : «كجايند صاحبان جگرهاى سوخته و تشنه؟ به عزّتم سوگند ، امروز سيرابشان مى كنم» .
۱۲۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :سوگند به آن كه جانم در دست اوست ، بوى ناخوش دهان روزه دار نزد خداى متعال ، خوش بوتر از بوى مُشك است .
۱۲۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :شما را به روزه دارى فرمان مى دهم . مَثَل روزه ، مَثَل مردى است كه در ميان گروهى است و با خود ، كيسه اى مُشك دارد . همه خرسندند كه [يا خود ،] مشك دارند و يا بوى خوش مُشك ، آنان را خرسند مى كند . بوى روزه دار ، نزد خدا از بوى مُشك ، خوش بوتر است .
