۳۰۷.مصباح الشريعة ـ منسوب به امام صادق عليه السلام ـ :وقتى روزه گرفتى ، با روزه ات ، باز داشتن نفْس را از شهوت ها و بريدن همّت را از گام هاى شيطان ، نيّت كن و خويش را چون بيمارى قرار ده كه اشتهايى به هيچ غذا و نوشيدنى اى ندارد ، و هر لحظه چشم اميد به شفا از بيمارىِ گناهانْ بدوز و درونت را از هر تيرگى و غفلت و تاريكى اى كه تو را از اخلاص براى خداى متعال باز مى دارد ، پاك ساز.
۳۰۸.الفقه المنسوب للإمام الرضا عليه السلام:خداوند در روزه ، بر عهده هر عضوى حقّى قرار داده است. پس ، هر كه حقّ اعضا را ادا كند ، روزه دار است و هر كه چيزى از آنها را وا گذارد ، به همان اندازه كه ترك كرده ، از فضيلت روزه اش كاسته است.
۳۰۹.سعد السعود:از سنّت هاى ادريس عليه السلام است كه: «چون وارد روزه شديد ، جان هايتان را از هر آلودگى و پليدى اى پاك سازيد ، و با دل هاى خالص ، صاف و پاك از انديشه هاى بد و خطوراتِ ناپسند ، براى خدا روزه بگيريد؛ همانا خداوند ، دل هاى آلوده و نيّت هاى خراب را تباه مى سازد . و همراه با روزه بودنِ دهان هايتان از خوردنى ها ، اعضايتان هم از گناهان ، روزه باشند؛ چرا كه خداوند از اين كه تنها از غذاها روزه دار باشيد ، از شما خشنود نمى شود؛ ليكن از همه زشتى ها و ناپسندى ها پرهيز كنيد».
