ج ـ دعاهاى وارد شده در «المصباح» ابن باقى
۵۷۴.المصباح كفعمى :و امّا دعاهاى المصباح سيّد ابن باقى ۱ :
پس در شب اوّل مى گويى:
«خداوندا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا حِلمى ببخش كه درِ جهالت را بر من ببندد و از هر گم راهى ، هدايتى ببخش كه با آن بر من منّت مى گذارى و بى نيازى اى ببخش كه با آن درِ هر نيازمندى اى را بر من مى بندى و نيرويى ببخش كه با آن هر ناتوانى اى را از من بر مى گردانى و عزّتى ببخش كه با آن مرا از هر خوارى اى كرامت مى بخشى و رفعتى ببخش كه با آن مرا از هر پستى اى بر مى آورى و امنيّتى ببخش كه با آن هر بيمى را از من بر مى گردانى و عافيتى ببخش كه با آن مرا از هر بلايى مى پوشانى و دانشى ببخش كه با آن هر يقينى را به رويم مى گشايى و يقينى ببخش كه با آن هر شكّى را از من مى زدايى و دعايى ببخش كه با آن همين امشب ، در همين ساعت و هم اكنون ، اجابت را برايم مى گسترى ـ اى بزرگوار ـ و بيمى ببخش كه با آن هر رحمتى را بر من مى گسترى و عصمتى ببخش كه با آن ميان من و گناهانْ فاصله مى اندازى تا آن كه با آن ، پيش تو در ميان معصومان به رستگارى رسم ، به رحمتت ، اى مهربان ترينِ مهربان!».
و در شب دوم [ مى گويى]:
«اى پشت و پناه پناهجويان! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا دژ و پناهگاه باش! اى پناه پناهندگان! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و برايم پناهگاه و پشتيبان و ياور باش! اى فريادرس دادخواهان! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و براى من ، فريادرس و پناه باش! اى سرپرست مؤمنان! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و برايم سرپرست باش!
اى پناه غم هاى اهل ايمان! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و غصّه ام را بزداى و اندوهم را برطرف كن و در اين ماه بزرگ ، مرا به سعادتى برسان كه پس از آن ، دچار شقاوت نشوم ، اى مهربان ترينِ مهربانان!».
و در شب سوم [ مى گويى]:
«خداوندا!عمرم رابلند گردان؛ روزى ام را وسعت بخش؛ جسمم را تن درستى بده؛ مرا به آرزويم برسان؛ اگر از اهل شقاوت بوده ام ، مرا از ميان بدبختان محو كن و در ميان سعادتمندان بنويس! همانا تو آنچه را خواهى ، محو مى كنى و آنچه را خواهى ، نگه مى دارى و كتاب اصلى (لوح محفوظ) ، پيش توست.
خداوندا! در اين شب ، حاجتم را با تو در ميان گذاشتم و نياز و بى نوايى ام را به آستانت آوردم تا رحمت و بخشايش تو ، امشب ، مرا فراگيرد. من به رحمت تو اميدوارتر از عمل خويشم و آمرزش و رحمت تو ، گسترده تر از گناهان من است. پس ، هر حاجتى را از من كه صلاح من و خرسندى تو در آن است ، با قدرتت بر آن و آسانى آن بر تو ، برآور! من جز از سوى تو به خيرى نرسيده ام و جز تو ، كسى بدى را از من برنگردانده است و اميدم براى دين و دنيا و آخرتم و براى روز نياز و تهى دستى ام ، آن روز كه من در گور نهاده مى شوم و مردم ، مرا با عملم تنها مى گذارند ، جز به تو نيست ، اى پروردگار جهانيان ، اى مهربان ترينِ مهربانان!».
و در شب چهارم [ مى گويى]:
«خداوندا! از تو مى خواهم ـ سرورم ـ خواستنِ بينواى نيازمند به درگاهت و هراسان و پناهنده به آستانت. از تو مى خواهم ـ سرورم ـ كه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى و مرا از خوارىِ دنيا و عذاب آخرت ، در امان دارى و امشب و در اين ماه ، عمل مرا دو چندان كنى و بر بينوايى ام رحم كنى و از گناهانى كه بر من بر شمرده اى ، درگذرى ؛ گناهانى كه از بندگانت پنهان است و از روى نيكى بر من پوشانده اى و مرا از ننگ و عار آن در اين دنيا ، نگه داشته اى. پس ، تو را بر اين نعمت و در هر حال سپاس.
پروردگارا! از تو مى خواهم بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى و با پوشاندن آن عيب در آخرت ، نعمتت را بر من كامل سازى و با نعمت و احسانت ، مرا از رسوايى و ننگ آن ، ايمن دارى ، اى مهربان ترينِ مهربانان!».
و در شب پنجم [ مى گويى]:
«خداوندا! از تو مى خواهم كه با بهترين چيزى كه از رحمتت اميدوارم ، پاداش مرا كامل سازى و هر بدى را از من دورگردانى ، كه من جز به عنايت تو نمى توانم آنچه را از آن بيم دارم ، دفع كنم. شب فرا رسيده و من در گرو عمل خويشم و كار و تقدير ، در دستان توست و هيچ كس ، نيازمندتر از من نيست. پس بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و ظلم و گناه مرا ، نادانى و جدّى و شوخى مرا و نيز هر گناهى را كه مرتكب شده ام، بيامرز و مرا بى رنج و دشوارى ، به روزى ام برسان ، و روح و جسمم را در طلب آنچه برايم مقدّر نكرده اى، به نابودى نيفكن ، اى مهربان ترينِ مهربانان!».
و در شب ششم [ مى گويى]:
«خداوندا! از زبان پيامبرت صلى الله عليه و آله كسانى را ملامت كرده و فرموده اى: « بگو: كسانى را كه بجز خدا معبود مى پنداريد ، بخوانيد . آنان نمى توانند زيان را از شما بزدايند و نه تغييرى پديد آورند» .
پس ، اى آن كه جز تو ، كسى توان رنج زدايى و دفع ضرر از ما را ندارد! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و زيان و رنج مرا بزداى و از من دور گردان و در اين ماه بزرگ ، مرا از خوارىِ گناهان ، به عزّت اطاعت ببر ، اى مهربان ترينِ مهربانان!».
و در شب هفتم [ مى گويى]:
«خداوندا! كنار كشيدن از سراى فريب و غرور ، و بازگشت به سراى جاودانگى ، و آمادگى براى مرگ را پيش از فرا رسيدن فوت ، روزى ام كن.
خداوندا! از تو مى خواهم ـ و تو را قسم مى دهم به هر اسمى كه دارى؛ اسمى كه هر يك از بندگانت تو را به آن ، ناميده است يا آن را در علم غيبى كه نزد توست ، برگزيده اى ، و تو را به آن نام بزرگى مى خوانم كه بر تو حتمى ساخته كه هر كس تو را به آن بخواند ، پاسخش دهى ـ كه بر محمّد وخاندان محمّد درود فرستى و مرا امشب به سعادتى برسانى كه پس از آن ، هرگز بدبخت نشوم ، اى مهربان ترينِ مهربانان!».
و در شب هشتم [ مى گويى]:
«خداوندا! از تو مى خواهم بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى و مرا دلى خاشع و زبانى راستگو و تنى شكيبا عطا كنى و پاداش آن را بهشت قرار دهى ، اى مهربان ترينِ مهربانان!».
و در شب نهم [ مى گويى]:
«خداوندا! مرا به طلبِ آنچه با نيرو و قدرتت از من بازداشته اى ، نيازماى و مرا ـ پروردگار ـ با روزىِ گسترده و حلال خود ، از حرام خويش بى نياز گردان و مرا پاك دامنى در شكم و شهوت ، روزى كن ، و هر اندوه و غمى را از من برطرف ساز ، و مرا به شماتت دشمنم دچار مكن، و مرا در شب قدر، بر بهترين چيزى كه هيچ يك از بندگانت آن را نديده است ، موفّق بدار ، و مرا به آنچه محمّد و خاندان محمّد را ـ كه درودت بر او و آنان باد ـ به آن توفيق داده اى ، موفّق بدار و با من چنين كن، اكنون، اكنون!» [ ،بگو] تا آن كه نَفَست به پايان رسد.
و اين دعا را در هر يك از شب هاى دهه آخر مى گويى.
و در شب دهم [ مى گويى]:
«خداوندا ، اى پروردگار ماه رمضان و نازل كننده قرآن! اين ، ماه رمضان ، سپرى شد پروردگارا! به ذات بزرگوار تو پناه مى برم از اين كه سپيده امشب بدمد ، يا ماه رمضان به پايان رسد، در حالى كه مرا نزد تو ، كيفر يا گناهى مانده باشد كه بخواهى در روز ديدارت ، مرا به سبب آن كيفر دهى ، مگر آن كه با كَرَم و بخشش خود ، آن را آمرزيده باشى ، اى مهربان ترينِ مهربانان!
خداوندا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست! همانا تو ستوده و شكوهمندى».
و در حالى كه ايستاده ، نشسته و يا در حال ركوع و سجودى ، بسيار بگو:
«اى تدبيركننده امور، اى برانگيزاننده هر كه در گورهاست، اى جارى سازنده درياها ، اى نرم سازنده آهن براى داوود عليه السلام! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و با من [چنين و چنان كن] ۲ هم اكنون ، هم اكنون!» [ ، بگو ]تا آن كه نَفَست قطع شود.