ب ـ دعاهاى بيست ركعت
۶۰۵.سيّد ابن طاووس ـ در الإقبال ـ :آغاز مى كنيم به بيان دعاهاى كوتاه ۱ بين هر ركعت. اينها را از خطّ جدّم ابوجعفر طوسى ـ كه خداوند ، پيوسته با رحمت ها و عناياتش او را يارى كند ـ نقل مى كنم. پس ، از جمله آنهاست در تهذيب الأحكام و غير آن ، از امام صادق عليه السلام كه:
[ ۱ و ۲] «چون نماز مغرب و نوافل آن را خواندى ، هشت ركعت مربوط به پس از مغرب را بخوان. چون دو ركعت را خواندى ، تسبيح [حضرت] زهرا عليهاالسلامرا پس از هر دو ركعت بگو و بگو:
خداوندا! تو نخستينى و پيش از تو چيزى نيست؛ و تو واپسينى و پس از تو چيزى نيست؛ و تو آشكارى و برتر از تو چيزى نيست؛ و تو نهانى و فروتر از تو چيزى نيست؛ و تو توانمند حكيمى.
خداوندا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا در هر خيرى كه محمّد و خاندان محمّد را در آن وارد كرده اى ، وارد كن و مرا از هر بدى كه محمّد و خاندان محمّد را از آن برون آورده اى ، بيرون آور! و سلام و رحمت و بركات خداوند ، بر او و آنان باد!»... .
[ ۳ و ۴] سپس دو ركعت نماز مى خوانى و پس از آن ، آنچه را از خطّ جدّم ابو جعفر طوسى (با سند خود ، از امام صادق عليه السلام) نقل كرده ايم ، مى گويى:
«سپاس ، خدايى را كه چيره شد و حاكم گشت. سپاس ، خدايى را كه مالك شد و توانا گشت. سپاسْ خدايى را كه نهان شد و آگاه گشت. سپاس ، خدايى را كه مردگان را زنده مى كند و زندگان را مى ميراند و او بر هر چيز ، تواناست. سپاس ، خدايى را كه هر چيز در برابر بزرگى اش فروتن است. سپاس ، خدايى را كه هر چيز در برابر اقتدارش خوار است. سپاس ، خدايى را كه هر چيز ، تسليم قدرت اوست. سپاس ، خدايى را كه هر چيز در برابر فرمان روايى اش خاضع است. سپاس ، خدايى را كه آنچه بخواهد ، انجام مى دهد و آنچه ديگرى بخواهد ، انجام نمى دهد.
خداوندا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا در هر خيرى كه محمّد و خاندان محمّد را در آن وارد كرده اى، وارد كن و مرا از هر بدى كه محمّد و خاندان محمّد را ـ درود خدا بر او و بر آنان باد ـ از آن برون آورده اى ، بيرون آور! سلام و رحمت و بركات الهى بر او و آنان باد و خداوند ، درود فراوان نثارشان سازد!...».
[ ۵ و ۶] سپس دو ركعت نماز مى خوانى و پس از آن ، آنچه را از خطّ جدّم ابو جعفر طوسى (به روايت از امام صادق عليه السلام) نقل كرده ايم ، مى خوانى:
«خداوندا! از تو مى خواهم ، به معانى همه آنچه بندگانت تو را به آن خوانده اند؛ آنان كه ايشان را براى خود برگزيده اى ، آنان كه امين راز تو ، نگهبان غيب تو ، رازدار دين تو و آشكارسازنده آن ، ستايشگران عظمت تو ، وارستگان از نافرمانى تو ، دعوتگران به راه تو ، پيشتازان در علم تو ، و كاميابان به كرامت تو اند.
تو را مى خوانم [ با تكيه] بر جايگاه هاى حدودت و كمال اطاعتت و به آنچه صاحبان فرمانت تو را به آن مى خوانند ، كه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى و با من چنان كنى كه تو شايسته آنى و با من چنان نكنى كه من شايسته آنم...».
[ ۷ و ۸] سپس دو ركعت نماز مى خوانى و آنچه را از خطّ جدّم ابو جعفر طوسى (به روايت از مولاى ما امام صادق عليه السلام) نقل كرده ايم ، مى گويى:
«اى صاحب منّتى كه بر تو منّت نمى نهند! اى قدرتمند صاحب عطايى كه جز تو معبودى نيست ، [همان ]پشتوانه پناهندگان ، پناهگاه بيمناكان ، و پناه پناهجويانى! اگر در كتاب اصلى (لوح محفوظ) نزد تو ، چنين است كه من بدبخت يا محرومم و روزى ام اندك است ، پس ، بدبختى و محروميّت و كمىِ روزى ام را از آن كتاب بزداى و مرا نزد خود ، سعادتمند و موفّق به نيكى و پر روزى قرار بده؛ همانا تو در كتاب خويش كه بر زبان پيامبرِ فرستاده ات ـ كه درود تو بر او و خاندانش باد ـ نازل كرده اى ، فرموده اى: « خداوند ، آنچه را بخواهد ، محو مى كند و ثابت مى كند و كتاب اصلى نزد اوست» . و فرموده اى: « و رحمت من ، هر چيز را فرا گرفته است » من نيز چيزى هستم. پس ، رحمتت فراگير من نيز باشد ، اى مهربان ترينِ مهربانان! و بر سرورمان ، محمّد و خاندان محمّد درود فرست!» و آنچه خواستى ، دعا كن.
چون از دعا فارغ شدى ، سجده مى كنى و در سجده ات آنچه را از خطّ جدّم ابو جعفر طوسى نقل كرده ايم ، مى گويى:
«خداوندا! با دانش ، بى نيازم كن؛ با حلم ، مرا بياراى؛ با تقوا كرامتم بخش؛ و با عافيت ، آراسته ام كن. اى صاحب عافيت! عفو تو را ، عفو تو را از آتش مى طلبم».
پس چون سرت را بالا آوردى ، بگو:
«اى خداوند ، اى خداوند ، اى خداوند! از تو مى خواهم ـ اى كه معبودى جز تو نيست ـ به نام تو ، به نام خداوند بخشنده مهربان ، اى بخشنده ، اى خداوند ، اى پروردگار! اى نزديك ، اى اجابت كننده! اى آفريننده آسمان ها و زمين! اى شكوهمند بزرگوار! اى دلسوز ، اى نيكى كننده! اى زنده ، اى پا برجا!
از تو مى خواهم به هر نامى كه دارى و دوست مى دارى تو را به آن بخوانند ، و به هر دعايى كه هر يك را اوّلين و آخرين ، تو را به آن خوانده است و جوابش داده اى ، كه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى و دلم را به خشيت و هراس از خود برگردانى و مرا از برگزيدگان قرار دهى و همه اعضايم را براى پرستشت نيرو دهى و سينه ام را براى نيكى و پرهيزگارى گشاده سازى و زبانم را براى خواندن كتابت گويا گردانى. اى سرپرست مؤمنان! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست» و آنچه خواستى ، دعا كن.
سپس نماز عشا و آنچه را در پى آن است ، بخوان.