241
معنا و منزلت عقل در کلام امامیه

در موضوع عقل، نقل روایت طولانی و پرمحتوا و در عین حال مرسل هشام بن حکم از امام موسی کاظم علیه السلام‌ که در هیچ کتاب روایی قم ذکر نشده است، نشانه توجه کلینی به میراث روایی هشام در این بحث است.۱ همان‌‌‌‌‌‌‌گونه که پیشتر گفتیم، در این روایت به جنبه‌های استدلالی عقل توجه بیشتری شده است. همچنین در این روایت، عقل به‌عنوان قوه‌ای در انسان (قلب) معرفی شده است.

نقل این روایت توسط کلینی در کنار روایات وجود مستقل عقل۲ نشان‌دهنده تمایل او برای جمع بین این دو دیدگاه است. او همچنین عبارتی از هشام بن حکم نقل کرده است که بنا بر آن «قلب» ابزاری در انسان است که امور فراحسی به وسیله آن قابل فهم و درک‌اند.۳

کلینی همچنین در معرفت دینی مانند هشام بن حکم رویکردی استدلالی داشته است. چینش روایات در ابواب مختلف اعتقادی کافی و عناوین کلینی برای این ابواب مهم‌ترین شاهد بر این ادعاست.

کلینی کتاب توحید را با عنوان «حدوث العالم واثبات المحدّث» شروع کرده و ذیل آن روایاتی در اثبات خداوند آورده است. وجود روایات بسیاری از هشام بن حکم و همفکرانش در این بخش نزدیک بودن کلینی به هشام بن حکم را بیشتر نشان می‌دهد.۴

1.. کلینی، کافی، ج۱، ص۱۳- ۲۰.

2.. «قَالَ أَبُوعَبْدِ اللَّهِ علیه السلام‌ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ خَلَقَ الْعَقْلَ وَهُوَ أَوَّلُ خَلْقٍ مِنَ الرُّوحَانِيِّينَ‏ عَنْ يَمِينِ الْعَرْشِ مِنْ نُورِهِ فَقَالَ لَهُ أَدْبِرْ فَأَدْبَرَ ثُمَّ قَالَ لَهُ أَقْبِلْ فَأَقْبَلَ فَقَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَتَعَالَى خَلَقْتُكَ خَلْقاً عَظِيماً وَكَرَّمْتُكَ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِي» (کلینی، کافی، ج۱، ص۲۱).

3.. «عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ هِشَامِ بْنِ الْحَكَمِ‏ قَالَ: الْأَشْيَاءُ كُلُّهَا لَا تُدْرَكُ إِلَّا بِأَمْرَيْنِ بِالْحَوَاسِّ وَالْقَلْبِ وَالْحَوَاسُّ إِدْرَاكُهَا عَلَى ثَلَاثَةِ مَعَانٍ إِدْرَاكاً بِالْمُدَاخَلَةِ وَإِدْرَاكاً بِالْمُمَاسَّةِ وَإِدْرَاكاً بِلَا مُدَاخَلَةٍ وَلَا مُمَاسَّةٍ... فَأَمَّا الْقَلْبُ فَإِنَّمَا سُلْطَانُهُ عَلَى الْهَوَاءِ فَهُوَ يُدْرِكُ جَمِيعَ مَا فِي الْهَوَاءِ وَيَتَوَهَّمُه» (کلینی، کافی، ج۱، ص۹۹).

4.. برای مثال، در این باب از بین ۶ روایت، روایت اول، چهارم و پنجم از جریان هشام بن حکم نقل شده‌اند.


معنا و منزلت عقل در کلام امامیه
240

پسندیده است؛ برای مثال، می‌توان به نقل برخی عبارات هشام بن حکم۱ یا یونس بن عبدالرحمن۲ اشاره کرد.

گذشته از این، کلینی خود در بین روایات کتاب کافی گاه به تبیین و حتی استدلال عقلی می‌پردازد؛ برای مثال، او برای تمایز بخشیدن صفات ذات از صفات فعل مانند متکلمان استدلال می‌کند و می‌گوید همه آن صفاتی که می‌توان خودشان و ضدشان را به خداوند نسبت داد، صفات فعل‌اند؛ در حالی که صفات ذات صفاتی هستند که نمی‌‌توان ضدشان را به خداوند نسبت داد.۳ این عبارت کلینی با دلیل متکلمان در اثبات این‌که اراده صفت فعل است، مطابقت دارد.۴

کلینی همچنین در توضیح یکی از خطبه‌های امام علی علیه السلام‌ در بحث توحید به طور مفصل به توضیح و تبیین آن خطبه می‌پردازد و با تکیه بر عبارات آن خطبه به رد سخنان ثنویه و ملاحده می‌پردازد.۵ البته، کلینی در بین جریان‌های مدرسه کوفه به هشام بن حکم گرایش بیشتری داشته است. نویسنده پیشتر در مقاله‌ای وابستگی کلامی کلینی به جریان هشام بن حکم را نشان‌ داده و افزون بر اشاره به سلسله استادان کلینی و وابستگی جریانی او به هشام بن حکم، به بررسی محتوایی کتاب کافی نیز پرداخته و نشان داده است که کلینی در بین خطوط فکری مدرسه قم به خط علی بن ابراهیم وابستگی داشته و علی بن ابراهیم نیز امتداد جریان فکری هشام بن حکم در قم بوده است.۶

1.. نک: کلینی، کافی، ج ۱، ص‌۹۹.

2.. در بحث ارث (کلینی، کافی، ج۷، ص۱۱۵ و ۱۱۸) در بحث زکات (همان، ج۳، ص۵۰۹) و در باب نکاح (همان، ج۵، ص۵۷۰- ۵۷۲).

3.. کلینی، کافی، ج۱، ص۱۱۱-۱۱۲.

4.. برای مشاهده عبارتی مشابه در همین بحث از شیخ طوسی، نک: شیخ طوسی، الاقتصاد فیما یتعلق بالاعتقاد، ص‌۸۱.

5.. کلینی، کافی، ج۱، ص۱۳۶-۱۳۷.

6.. رضایی، «امتداد جریان فکری هشام بن حکم تا شکل‌گیری مدرسه کلامی بغداد»، ص۱۰۱-۱۰۵.

  • نام منبع :
    معنا و منزلت عقل در کلام امامیه
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد جعفر رضايي
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1396
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 20802
صفحه از 297
پرینت  ارسال به