1.. «هر دانشمندى پس از نادانى دانا گشته و خدا نادان نبوده و دانش نياموخته است. علمش به همه چيز پيش از بودن آنها احاطه دارد و از پيدايش آنها علمش افزون نگشته است. علم او به آنها پيش از پديد آمدنشان چون علم اوست به آنها پس از پديد آوردنشان... آنچه را آفريده بدان داناست و آنچه را به صلاح دانسته آفريده است، در اثر تفکر و علم تازه و حادثی نبوده كه در آفرينش خطا نكرده، و آنچه را نيافريده بواسطه ترديدش نبوده است؛ بلكه آفرينش او قضاء و فرمانی ناگسستنى و دانشى محكم و فرمانی استوار است» (کلینی، کافی، ج۱، ص۱۳۵).

2.. «فتفهّموا صفته للتوحيد، هل تجدون ما قال [إلّا] أصلا أخذ المتكلّمون [به و بنوا] عليه، و افتقروا إليه؟ وهل تجدون أحدا أبلغ من صفة التوحيد ما [أ] بلغه؟ و ذكر من عظمة اللّه وقدرته ما ذكره؟ هل تعلمون أحدا احتجّ في إثبات الربوبيّة واستدلّ‏ على الوحدانيّة إلّا ببعض ما ذكرنا من كلامه؟ [فتدبّروا كلمه‏] لتعلموا أن المتكلّمين عيال عليه في صفة التوحيد والاحتجاج على الملحدين وأنّ الخطباء عليه معوّلهم وبكلامه استعانوا على خطبهم» (اسکافی، المعیار والموازنة، ص۲۵۷- ۲۵۸).

3.. بغدادی، اصول الایمان، ص۶۰- ۶۱. همچنین او در الفرق بین الفرق از کتاب مقالات کعبی نقل کرده است که یکی از اجماعات معتزله همین خلقت لا من شیء است (نک: بغدادی، الفرق بین الفرق، ص۹۴).

1.. «براى او صفتى كه بدان توان دست یافت، نباشد و حدى ندارد که برایش بتوان مثالی آورد. آراستن کلمات از توصيف او ناتوان و ستودن‌هاى گوناگون در این مقام گم گشته و حيران است. راه‌هاى عميق انديشه نسبت به ملكوت او سرگردان و تفاسير جامع از نفوذ در علمش بريده گشته است. پرده‏هاى ناپيدا نزد كنه پنهانش حايل شده و خردهاى تندرو نسبت به مطالب دقيق در نزديكترين درجاتش گم گشته، پر بركت باد خدائى كه دوربينى همت‌ها به او نرسد و زيركی‌هاى عميق او را درنيابد، متعالى است آن‌كه وقت قابل شماره و عمر دراز و صفت محدود ندارد (عمر دراز براى كسى است كه دورانش پايان داشته باشد) منزه باد آن چنان خدایى كه نه آغازى دارد كه از آن شروع شود و نه انجامى كه به آن پايان يابد و نه آخرى كه در آن‌جا نابود شود» (کلینی، کافی، ج۱، ص۱۳۴-۱۳۵).

2.. «هر چیزی را اراده کند به آن گوید: باش، پس موجود شود. آنچه را آفريده است، بدون نمونه قبلى و بدون رنج و تلاش اختراع نموده است. هر كسى كه چيزى سازد آن را از ماده‏اى سازد و خدا بى‏ماده ساخته است» (کلینی، کافی، ج۱، ص ۱۳۵).