1.. کلینی، کافی، ج۱، ص۱۶۸- ۱۶۹.

2.. همان، ص۱۷۱.

3.. شیخ طوسی، اختیار معرفة الرجال، ص۲۷۵- ۲۷۶.

4.. نجاشی، رجال، ص۴۳۳.

5.. همان، ص۳۲۵- ۳۲۶.

1.. دربارۀ امتداد جریان فکری هشام بن حکم، نک: رضایی، «امتداد جریان فکری هشام بن حکم تا شکل‌گیری مدرسۀ کلامی بغداد».

2.. شیخ طوسی، اختیار معرفة الرجال، ص۲۵۸- ۲۵۹.

3.. اسعدی در کتاب خود این مناظرات را جمع‌آوری کرده است (نک: اسعدی، هشام بن حکم، ص‌۲۵۶-۳۰۲).

4.. نجاشی، رجال، ص۴۳۳.

5.. همان، ص۲۵۱.

6.. مناظرۀ معروف برخی از اصحاب امام صادق علیه السلام‌ با مرد شامی تنها شاهدی است که ورود هشام بن سالم به عرصۀ مناظره‌های کلامی را نشان می‌دهد. البته، او گاه مناظره‌های ‌درون‌گروهی نیز داشته است که در ادامه، به آنها اشاره خواهیم کرد.

7.. برای مثال، می‌توان به مناظرۀ هشام بن حکم و هشام بن سالم در مسئلۀ صفات با حضور ۱۵ نفر از اصحاب اشاره کرد (نک: شیخ طوسی، اختیار معرفة الرجال، ص۲۷۹-۲۸۰). مناظرۀ ابن ابی عمیر و ابومالک حضرمی در بحث مالکیت ائمه علیهم السلام بر زمین - نزد هشام بن حکم - نیز نمونه‌ای دیگر از این درگیری‌های درون‌گروهی است (نک: کلینی، کافی، ج۱، ص۴۰۹- ۴۱۰).