عمران علیه السلام است که از پروردگار عالم پرسید: «أی عبادک أسعد؟ قال عزوجل من آثر هواک عَلَی و هواه و غضب النمر لنفسه»۱ ؛ «کدام یک از بندگانت سعادتمندترند؟ فرمود: هرکس خواهش تو را بر خواهش نفسش مقدم بدارد و به خاطر من خشمگین شود، مثل خشمگین شدن پلنگ برای خودش».
تمثل به پلنگ خشمگین، احتمالاً نشانه‌ای از جدیت تعهد و تعصب بنده خدا در راه اجرای حق و عدالت و جدیت عشق حقیقی به درگاه خداوند باشد. این نوع عملکرد، می‌تواند نشانه خلوص بیشتر در عمل باشد. موقعی که رفتاری با خلوص بیشتر انجام شود، دارای انگیزش است و به دنبال آن، دارای آثار اخروی و حتی دنیوی خواهد بود. حدیث قدسی به نقل از حضرت موسی علیه السلام وجود دارد که به خداوند عرض کرد: «خداوندا ! کسان تو که در آن روزی که هیچ سایه‌ای جز سایه تو نیست، آنها در سایه عرش تو هستند، چه کسانی هستند؟ خداوند به او وحی کرد: کسانی که هر گاه حرام‌های من حلال شمرده شوند، همچون پلنگ زخم‌خورده خشمناک می‌شوند».۲
در مقایسه با کسی که اصلاً خشمگین نمی‌شود.این نوع تعهد، برش خوبی برای کیفیت عمل ایجاد می‌کند؛ زیرا انگیزه و انگیزش کامل‌تری برای عمل در خود و دیگران ایجاد می‌کند و احتمال دلسردی و بازگشتش کم است.
۳. پیروزی
خشم مثبت برای خداوند، منشأ پیروزی و موفقیت است. رمز این توفیق، داشتن انگیزه قوی و متعالی‌تر است. در واقع خشم مثبت، جهت‌گیری انگیزشی متعالی، برای فرد فراهم می‌آورد که چند برابر انگیزش برای غیر خدا می‌باشد. در خشم مثبت، نوعی یکی‌شدن با قدرت پروردگار و در حضور او قرار گرفتن و از این آمادگی و دفاع لذت بردن است که می‌تواند، توجیه پیروزی او باشد. صاحب خشم مثبت، گویا خود
