همان‌گونه که خشم در بعد ایجابی، دارای نتایج منفی و عواقب شومی ‌بود، در بعد سلبی نیز، فواید و نتایجی پر ارزش خواهد داشت. بخشی از احادیث در برگیرنده این نتایج مثبت‌اند. کثرت روایات در هر دو بخش زیاد است و می‌توان آنها را به دو گروه کلی فردی و اجتماعی تقسیم کرد.

الف _ آثار فردی

صفت رذیله غضب، همیشه مورد غضب انبیای الهی و همه مصلحان بشریت بوده است. غضب به عنوان یک چاقوی دولبه، ضمن داشتن کاربردهای مثبت، در حالت‌های کنترل‌نشده می‌تواند، منشأ خسارت‌های جبران ناپذیر انسانی شده و حتی موجب فاجعه‌های غم‌انگیزی بشود. تاریخ بشریت فجایع و نسل‌کشی‌های متعددی به یاد دارد که برخی حتی در پوشش‌های به ظاهر انسان‌دوستانه و در واقع به دنبال ارضای خودخواهی‌ها و مطامع شخصی و صنفی بوده است؛ لذا اگر خشم و غضب به عنوان یک رذیله از ابتدا مورد کنترل و تربیت قرار بگیرد، موارد مثبت‌ آن چندان زیاد نیست که ضرری برای بشریت محسوب بشود؛ بلکه در یک معیار بزرگ، باعث آرامش بشریت خواهد بود. بررسی آثار کنترل و مقابله‌ با خشم مثبت می‌تواند، ضمن افزایش انگیزش اصلاح نفوس و هدایت بشر، دنیای دیگری از ابعاد ناشناخته بشری و ماورایی را بگشاید که موجبات رشد متعالی انسان را به ارمغان خواهد آورد.