بر کینه و حقد و به طور کلی، بر هرگونه احساس و هیجان منفی و ناهنجار اطلاق می‌شود؛ با این تفاوت که در ضغن، جنبه مخفی و باطنی‌بودن این احساس منفی منظوراست؛ اما در حقد، بیشتر جهت امتلاء و دربرداشتن کینه منظور می‌شود.^۱ بر این اساس، آمیختگی ضغن با شخصیت و ذات افراد بیشتر است. چون توجه به امری باطنی و نامحسوس است. کاربرد موارد استفاده این واژه به صورت مفرد و جمع در قرآن کریم، همه دلالت بر یک مرض و بیماری قلبی را نشان می‌دهد.^۲
این نوع آزردگی‌های روان شناختی تا مادامی که وجود داشته باشند، موجبات تحریک هیجانی فرد شده و امکان کنترل غیظ نخواهند داد. تعبیر به کشتن، صریح‌ترین توصیف برای ریشه‌کن ‌کردن این نوع تمایلات بیمارگونه است و علت پیدایش صفت حسنه کظم در فرد مؤمن می‌باشد. جالب اینکه نفرمودند من امات غیظه؛ چرا که گفته شد، غیظ، یک هیجان ذاتی و فطری است که چاره‌ای از آن نیست؛ اما عوامل منجر به غیظ باید میرانده شود. این یک اصل کلی در ترک عادت‌های رفتاری است که هر رفتار منفی که امکان ترک یکباره آن وجود ندارد، باید به تدریج کاسته شود و اگر امکان کاستن آن وجود ندارد، حداقل به طور عمد انجام

تعبیر به عافیت اگر صحیح باشد، اصل خاصی را در مفهوم کظم برای ما روشن می‌کند و آن اینکه، اصولاً علی‌رغم دشواربودن کظم، یادآوری اثر شفابخش آن، باعث لذت‌بخش‌شدن کار می‌شود و به اصطلاح روان شناختی، جنبه انگیزشی رفتار را تقویت می‌کند. تعبیر به عاقبت نیز، از این جهت که پیروز واقعی صاحب کظم است، باعث لذت‌بخش‌بودنش می‌شود؛ لذا هر دو نقل می‌تواند، معانی زیبا و درخوری به روایت بدهد.
نکته: جرعه‌جرعه نوشیدن یا تعبیر به گوارا‌بودن جرعه، یک فرایند مواجهه تدریجی خاصی با تصویرسازی ذهنی (نوشیدنی گوارا) تداعی می‌کند که ترکیبی از شیوه‌های رفتاری و شناختی است که در نوع خود کم‌نظیر است. نکته دیگر تعبیر به جرعه این است که هر جرعه، میزان طبیعی مایعی است که هر ‌کس در یک‌بار می‌تواند ببلعد؛ پس در فروخوردن خشم هم توصیه می‌شود، به اندازه کمترین گامی که می‌توان برای کنترل خشم برداشت، نیز باید عمل کرد تا قدم به قدم، خشم را فرو خورد؛ اگر به یکباره نمی‌شود.
برخی از روایات، شخصیت کاظم یا فروبرنده خشم را معرفی نموده‌اند. از این نمونه، حدیث امیرمومنان علیه السلام است که می‌فرمایند:
الکاظِمُ مَن أَمَاتَ أَضغَانَهُ.^۱
فروبرنده خشم، کسی است که کینه‌هایش را کشته باشد.
این روایت، ماهیت بیشتری از مفهوم کظم را برای ما معلوم می‌کند. حضرت می‌فرمایند که کظم به دنبال کشتن اضغان _ که تعبیری از کنترل کامل است _ به وجود می‌آید. از بیان برخی تفاسیر فهمیده می‌شود، مفهوم «ضغن» در فرهنگ تفاسیر قرآن،