(شادی، عشق) و هیجان‌های منفی (خشم، ترس) یا درجه‌بندی بر اساس شدت بروز هیجان، صحبت شده است؛ مانند اطلاق هیجان بر حالت‌های شدید همراه با تغییرات فیزیولوژیکی بدن و اطلاق احساسات۱ بر حالت‌های ملایم‌تر. با این حال، عمده تغییرات ارگانیکی در زمان برانگیختگی هیجانی در منابع پزشکی و روان‌شناسی توصیف شده است:
علائم عمومی فیزیولوژیکی هنگام هیجان‌ها۲
۱. افزایش فشار خون و ضربان قلب
۲. تنفس و گشادشدن مردمک چشم
۳. افزایش تعرق و کاهش ترشح بزاق
۴. افزایش قند خون
۵. افزایش سرعت لخته‌شدن خون
۶. کاهش حرکات روده و معده
۷. تجمع خون در مغز و عضلات
۸. سیخ‌شدن موهای سطح پوست و دانه دانه شدن پوست
حالت‌های صورت انسان‌ها به هنگام تجربه هیجان‌ها، مورد مطالعه قرار گرفته است. اعتقاد روان‌شناسان این است که علائم چهره‌ای گروهی از انسان‌های متفاوت از لحاظ فرهنگ و دور از هم از لحاظ جغرافیا، در حالت‌های خشم، خوشی، غم، بیزاری، ترس، تعجب و ... یکسان است؛ حتی افراد قبایل دور و نانویس۳ نیز علائم چهره‌ای یکسانی دارند.۴ بر این اساس، در پژوهش‌ها ثابت شد که بین حرکات عضلات و ادراک انسان رابطه وجود دارد؛ یعنی اگر لبخندی بزنید و نیم دقیقه لبخند خود را حفظ کنید، در شما احساس شادمانی پیدا می‌شود؛ اما اگر حالت غم و
