إِذَا عَزَمْتُمْ عَلَى أَمْرٍ فَانْظُرُوا إِلَى عَوَاقِبِهِ.۱
۰.هرگاه به کارى اقدام کردید، نخست به پیامدهاى آن بیندیشید.
امام على علیه السلام نیز میفرماید:
إِذَا هَمَمتَ بِأَمرٍ فَاجتَنِب ذَمِیمَ العَوَاقِبِ فِیهِ.۲
۰.هرگاه به کارى تصمیم گرفتى، از پیامدهاى نامطلوب آن اجتناب کن.
عاقبتاندیشى، به این علّت اهمیت دارد که از آسیبپذیرى فرد در از دست دادن ارزشهاى معنوى پیشگیرى میکند. بر اساس روایات، مردم هرچه بیشتر براى شناخت و آگاهى از عواقب گفتار و رفتار خود تلاش کنند، در زندگى کمتر دچار اضطراب، افسردگى و ندامت خواهند شد. رسول خدا صلی الله علیه و آله میفرماید:
مَنْ نَظَرَ فِى الْعَوَاقِبِ سَلِمَ فِى النَّوَائِبِ.۳
۰.هر که در عاقبت کار نظر کند، از حوادث ناگوار مصون ماند.
و به بیان امام على علیه السلام:
بِالنَّظَرِ فِى العَوَاقِبِ تُؤمَنُ المَعَاطِبِ.۴
۰.با نظر کردن در عواقب کارها، از آسیبهاى احتمالى پیشگیرى میشود.
د ـ مشورت
از پیششرطهای اثرگذار بر تصمیمگیری درست و منطقی، مشورت کردن با دیگران است. خداوند متعال پس از آنکه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله را به نرمخویی در مواجهه با مردم دعوت میکند، از او میخواهد تا در کارها نیز از آنان مشورت گیرد و سپس به سمت تصمیم نهائی حرکت کند. در آیه ۱۵۹ سوره آل عمران آمده است:
(فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ کُنْتَ فَظًّا غَلیظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ