شده است. امیرالمؤمنین علی علیه السلام میفرماید:
مَا اسْتُعْطِفَ السُّلْطَانُ وَ لَا اسْتُسِلَّ سَخِیمَةُ الْغَضْبَانِ وَ لَا اسْتُمِیلَ الْمَهْجُورُ وَ لَا اسْتُنْجِحَتْ صِعَابُ الْأُمُورِ وَ لَا اسْتُدْفِعَتِ الشُّرُورُ بِمِثْلِ الْهَدِیة.۱
۰.هیچ چیز همانند هدیه موجب مهربانی و عطوفت پادشاه، بیرون رفتن کینهٔ فرد خشمگین، منعطف شدن فرد جدا شده از دیگران، موفقیت در کارهای سخت و دفعشدن بدیها، نمیشود.
هدیه دادن موقعیّتی منحصر به فرد در کاهش خشم دارد و هیجانهای منفی ناشی از برخوردها و نگرشها را از بین میبرد و در سوگیریهای بدبینانه نیز اثر مثبتی دارد. رسولاکرم صلی الله علیه و آله میفرماید:
تَهادَوا؛ فإنَّ الهَدِیةَ تَسِلُّ السَّخائمَ، و تُجلی ضَغائنَ العَداوَةِ وَ الاحقادِ.۲
۰.براى یکدیگر هدیه ببرید؛ زیرا هدیه بدخواهىها را [از دلها] بیرون میکشد و کینههاى دشمنى و نفرتها را برطرف میکند.
هدیه دادن باعث ایجاد نگرش مثبت و ایجاد عواطف و احساسات مثبت و محبت نیز خواهد شد. رسولاکرم صلی الله علیه و آله میفرماید:
الهَدِیةُ تُورِثُ المَوَدَّة، و تَجدُرُ الاُخُوَّةَ، و تُذهِبُ الضَّغینَةَ، تَهادُوا تَحابُّوا.۳
۰.هدیه دادن محبت میآورد و برادرى را نگه میدارد و کینه و دشمنى را میبرد. براى یکدیگر هدیه ببرید تا دوستدار هم شوید.
در یک نگاه کلیتر، هدیهدادن به عبور فرد از خودمیانبینی۴ و حرکت به سوی میانواگرایی۵ کمک میکند که در این صورت نقش و حضور دیگران را میپذیرد.