مزاحی را که در آن به حریم دیگران تجاوز نشود، تأیید کرده است۱. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
إنّی أمزَحُ و لا أقولُ إلاّ حَقّاً.۲
۰.من مزاح میکنم، اما جز حق نمیگویم.
امام باقر علیه السلام فرمود:
إنّ اللّهَ یحِبُّ المُداعِبَ فی الجَماعةِ بلا رَفَثٍ.۳
۰.خداوند دوست دارد کسی را که با مردم مزاح کند اما سخن زشت به زبان نیاورد.
در آموزههای دینی شوخطبعی ویژگی افراد مؤمن و بخشی از شخصیت آنها دانسته شده است. در روایت آمده است که امام صادق علیه السلام فرمود:
ما مِن مؤمنٍ إلاّ و فیهِ دُعابَةٌ. قلتُ: و ما الدُّعابَةُ؟ قالَ: المِزاحُ.۴
۰.هیچ مؤمنی نیست جز اینکه در او «دُعابه» هست. عرض کردم: دعابه چیست؟ فرمود: شوخی.