مقدّمه پژوهشکده
زندگی، همه سرمایه انسان برای یک حیات جاویدان و بی‌پایان است. هر چند در مکتب اسلام، زندگی دنیا هدف نهایی و نقطه آرمانی بشر نیست، امّا تنها فرصت دستیابی به زندگی آرمانی است. از سوی دیگر، زندگی، پر از فرازها و نشیب‌ها و پیچیدگی‌ها و ابهام‌هاست و ابعاد مختلف و گوناگون آن، هر کدام شرایط خاصّ خود را دارد. زمان نیز پی در پی در حال تغییر است و هر لحظه وضع جدیدی را رقم می‌زند. هر فرد نیز ویژگی‌های منحصر به فرد خود را دارد. ضرب این امور در یکدیگر، وضعیت پیچیده و خاصّی را پدید می‌آورد که انسان را گاه، سرگردان و مبهوت و گاه، درمانده و ناتوان می‌سازد.
موفّقیت در زندگی با این حکمت و شرایطی که دارد، بسته به درست زندگی کردن است. هر چند شرایط ویژه‌ای بر زندگی حاکم است، امّا برای کسانی که راه و روش مواجهه با هر کدام از وضعیت‌های خاص را بدانند، راهی روشن و آینده‌ای خوشایند خواهد بود. این جاست که مسئله مهمّ «مهارت‌های زندگی» رخ می‌نماید.
مهارت‌های زندگی، عبارت اند از توانایی‌های انجام رفتار سازگارانه و مثبت، به گونه‌ای که فرد بتواند با چالش‌ها و ضروریّات زندگی روزمرّه خود مواجه شود. با این بیان روشن می‌شود که مسئله مهارت‌های زندگی، اهمّیت و ضرورت حیاتی دارد. خوش‌بختانه در منابع اسلامی، به این مسئله توجّه جدّی شده است و اسلام عزیز، همان گونه که به مسائل معنوی می‌پردازد، روش درست زندگی کردن را نیز به پیروان خود می‌آموزد. بخش مهمّی از آموزه‌های اسلامی، به راه و رسم زندگی کردن اختصاص دارد. این بخش باید شناسایی و به آموزه‌های کاربردی تبدیل شود تا علاقه‌مندان بتوانند از آنها در زندگی خود بهره گیرند.
